جامعه خبر/ قانون مطبوعات به نحوی تدوین شده تا خبرنگار و رسانه در صورت هرگونه نقد به نام توهین و تشویش اذهان عمومی تحت تعقیب قرار بگیرد.
در ماجرای اخیر ابطال انتخابات کهریزک و باقرشهر به دلیل افشای فساد انتخاباتی تیرماه سال جاری بازداشت و در بدترین شرایط در کلانتری بدون آب درست و غذا و بدون ماسک و رعایت پروتکل‌های بهداشتی در میان اتباع و معتادان به شیشه بازداشت و پس از آن به زندان بزرگ منتقل شدم.
علت هم شکایت فرماندار شهرستان ری به اتهام تشویش اذهان عمومی بود. فرماندار شکایت دیگری از من در دادگاه حسن‌آباد فشافویه کرد که اتهام مصاحبه با کاندیداها و تشویش اذهان عمومی بود. که مشت نمونه خروار است.
اما جالب آنکه در بحبوحه تخلفات انتخاباتی هیچ خبری از ۶۰ خبرنگار ری که روزخبرنگار تقدیر می‌شوند نبود و خبری در مورد فساد منتشر نشد.
این وضع را در سطح کشور می‌توان تعمیم داد. به نحوی که رسانه‌های دولتی و حکومتی در دهه اخیر خبرنگاران را به خبرنگاران درباری تبدیل کردند و ارزش و جایگاه آنها از مطالبه‌گری و پرسشگری به میرزا بنویسی بر اساس سیاست حزبی رسانه یا بخش بازرگانی و تبلیغات رسانه تغییر کرده است. من دورانی که در رسانه‌های حکومتی و دولتی کار می‌کردم بارها در برخی نشست‌های خبری حق پرسشگری نداشتم و اگر هم سؤال می‌کردم می‌گفتند که سلام به مدیرعامل‌تان برسانید. و یا حق.. هیچ نقدی بر نهادهای طرف قرارداد نداشتیم. و این یعنی شکست کامل رسانه و انحطاط خبرنگاری که نباید از آن به آسانی عبور کرد.
چقدر سخت بود که مادرم که هفته قبل از دنیا رفت با حال بیمارش در دادگاه‌ها به دنبال ارائه وثیقه برای آزادی فرزند خبرنگارش بود. و چقدر سخت است که خبرنگار ضدفساد هیچ حمایتی از سوی نهادها و دستگاه‌های حمایتی به ویژه وزارت ارشاد و دولت و قوه قضاییه نمی‌شود. این عدم حمایت موجب شده تا دلالان رسانه در فضای مسموم رسانه‌ای جولان دهند و جایگاه خبرنگار و رسانه را تخریب کنند.
پدیده خبرنگاران درباری پدیده نوظهور در رسانه‌های ایران است که اگر به موقع درمان نشود رسانه را به مرکز هدایت و مدیریت و ساماندهی فساد تبدیل خواهد کرد.
علاج این کار تدوین طرح حمایت از خبرنگاران و گزارشگران ضدفساد و کوتاه کردن دست دولتی ها و حکومتی ها از مدیریت رسانه است.
روز خبرنگار برای خبرنگاران حرفه‌ای و ضدفساد روز تلخ و اسفباری است چون شاهد تقدیرها از افرادی هستند که الفبای کار حرفه‌ای را نمی‌دانند و بیشتر به کارمندان و کارگران رسانه شباهت دارند.
این روز همیشه برای خبرنگاران رسانه‌های دولتی و حکومتی میمون بوده و برای خبرنگاران آزاد تلخ است.
چند نصیحت برای خبرنگاران؛
از هیچ کس بجز خدا نترس ترس آفت خبرنگاری است ، اگر برای خدا خبرنگاری کنید دیگر نگران معیشت خود نیستی ، هر وقت مسئولان از تو تعریف کردند از خبرنگاری خارج شده‌ای ، لوح تقدیر مسئولان در روز خبرنگار کاغذپاره بی‌ارزش است ، خبرنگاری که در ایران برای خبرهایش دادگاه نرفته خبرنگار نیست ، رسانه‌های دولتی و حکومتی عامل مخفی ماندن فسادند ، عصبانیت مسئولان رابطه مستقیمی با سلامت خبرنگار دارد ، فراموش نکنید در ایران خبرنگاری حرفه‌ای جایگاهی ندارد ، خبرنگار ابزار رسانه نیست، رسانه ابزار خبرنگار است ، هر وقت تو را به نام رسانه‌ات شناختند، بازنده‌ای.
انتهای پیام
