با سلام
همانطورکه در سالهای گذشته با شنیدن خبر ثبت جهانی شهر یزد احساس غرور و افتخار کردهایم، اکنون نیز شنیدن خبر ثبت یک اثر تاریخی از ایران میتواند برای تمامی مردم کشور موجب خرسندی شود. متأسفانه سالهاست در شهر شیراز، پروژه هتل آسمان که در نزدیکی مجموعه زندیه و بافت تاریخی قرار گرفته، با شکستن حریم منظر هوایی ارگ کریمخان و بافت تاریخی از ضوابط میراث فرهنگی تخطی کرده و همین دلیلی است بر ثبت نشدن مجموعه زندیه در لیست آثار جهانی یونسکو و برهمزدن منظره مجموعه زندیه.
ساخت هتل آسمان -سازهای پرماجرا که در صد متری ارگ بوده و هماکنون با ۱۸ طبقه در خیابان رودکی شیراز جا قرار دارد- در سال ۱۳۸۰ آغاز شد. اسکلت اولیهاش در شش طبقه ایجاد شد اما با ارجاع به کمیسیون ماده ۱۰۰ و پرداخت هزینه تخلف، طی یک سال هتل به ۱۴ طبقه رسید. سپس ارتفاع ۶۴.۵ متری هتل در میراث فرهنگی تأیید شد و پس از ساخت طبقه هجدهم، مسئولان به فکر متوقف کردن روند این اوجگیری افتادند. در بهار ۱۳۹۴ شورای عالی معماری و شهرسازی مجوز تخریب چهار طبقه از این هتل را صادر کرد ولی این حکم هرگز اجرا نشد.
اوایل اردیبهشت ۱۳۹۴ شهرداری شیراز اقدام به تخریب ۲ متر و ۲۰ سانتی متر از هتل آسمان شیراز کرد؛ با این حال پایه این هتل چنان محکم بود که هیچیک از اقدامات برای بازگردانی منظر ارگ کریمخان راه به جایی نبرد. سازنده هتل حتی در جایی بیان کردهاند که از کریمخان که سالهاست مرده حمایت میشود اما از من خیر. همین گفته بسی جای تأمل دارد که چگونه یک شخص سرمایهگذاری خود را در صنعت توریسم که وابسته به وجود همینگونه جاذبههاست برتر میداند. آیا وجود یک بنای تاریخی در لیست یونسکو باعث رونق گردشگری میشود یا وجود یک هتل بدون ظاهری زیبا و مغایر با مجموعه تاریخی که در مجاورت آن قرار دارد؟ از هر زاویه به این هتل بنگریم تهدیدی است بر آینده بافت تاریخی شهر شیراز.
ثبت بناها و جاذبههای تاریخی و طبیعی در لیست جهانی یونسکو یعنی دستیابی به شهرت جهانی و جان دوباره گرفتن آنها؛ یعنی ورود توریست به کشور و جان گرفتن صنعت گردشگری و رونق صنایع وابسته. هتل را میتوان در هر جایی با رعایت قوانین و ضوابط ساخت اما نمیتوان بنای تاریخی را جابجا کرد
ما امضاکنندگان این کارزار، به دلیل مشهود بودن تخلفات متعدد تقاضای رسیدگی و تصمیمگیری در این موضوع را داریم تا با رفع این موانع شاهد ورود یکی دیگر از آثار تاریخی ایران به لیست جهانی یونسکو باشیم.
با تشکر
انتهای پیام