پیش از نصب آن در اوایل سال هزار و چهارصد در دانشگاه فردوسی مشهد تخریب شد تا مجسمه یک افتخار فرهنگی روی آن برپا نشود. از زمانی که در برنامه پایان باز در مورد فردوسی و… مصاحبه ای در مقابل این اثر داشتم این نگرانی را داشتم،اینکه اسطوره من، الگوی حافظ و نظامی و سعدی پس از هزار سال باز مورد بی مهری قرار گیرد. هرچند او خود آبرو است و حیثیت و نیاز به لطف ندارد، اما نمی دانم چرا باید جای این مجسمه در شهر من و خودش خالی باشد و تاجیکستان بفکر نصب آن!
از محسن سراجی برای مدیریت این پروژه متشکرم همینطور از حسین ثابت سرمایه داری که پول خود را صرف فرهنگ هم می کند، مادر من در کنار آرامگاه فردوسی زمینی دارد از این رو می دانم سالهاست مانع رشد آن منطقه شدند حتی مانع شدند حسین ثابت شهر توس را آباد کند.
انتهای پیام
نوشته های مشابه
- ایجاد بحران دارویی در هرمزگان؛ سوالهایی که بیپاسخ مانده است
-
-
-
