به گزارش اشکان نیوز ، این بنا به صورت تپه نسبتا بزرگی دیده می‌شود که تنها بخشی از ساخت و سازهای ضلع غربی آن قابل رویت است.
این نوع آتش زدن‌های علف‌های هرز در محوطه‌های تاریخی (کشف شده، و یا مناطقی که هنوز امکان بررسی و مطالعه در آن ها داده نشده) چند سالی است که تکرار می‌شود.
اقدامی که می‌تواند نشانه‌های قابل تاریخ‌گذاری یک محوطه‌ی تاریخیِ کاوش نشده را به طور کامل از بین ببرد.
مسئولان از یک سو خواهان از بین بردن علف‌های هرز محوطه‌های تاریخی هستند و از سوی دیگر وجین کردن علف‌های هرز را ساده‌ترین و کم‌هزینه‌ترین راه‌حل می‌دانند.
در حالی که حرارت آتش باعث پخته‌تر شدن خشت‌ها و پودر شدن سنگ‌ها می‌شود و از سوی دیگر عملاً اهمیت و اعتبار محوطه باستانی را از نظر تاریخ‌گذاری و گاه‌نگاری از بین می‌برد.
و مواد عالی داخل نهشته‌های باستانی را آلوده می‌کند.در واقع خاکستر و زغال‌های حاصل از سوختن با بارش باران‌ها به زیر زمین رفته روی نهشته‌های باستانی نشسته و تاریخ نگاری آنها را دچار مشکل می‌کند.
