همه ما روابط عمومی را به عنوان یک نهاد ارتباطی بین سازمان و آحاد مردم میشناسیم و اگر با دقت بیشتری به جزئیات وظایف روابط عمومی در ارتباط با رسانهها بپردازیم بایستی به مواردی چون تنظیم، اطلاع رسانی و برگزاری نشستها و کنفرانسهای خبری سازمان، پاسخگویی به سؤالات و مراجعات خبرنگاران و اصحاب رسانه و ارائه اطلاعات مورد نیاز اشاره کرد.
در کنار موارد ذکر شده باید این موضوع را در نظر داشت که روابط عمومی نهادی وابسته به مدیر یا رئیس سازمانی نیست بلکه وابسته به سازمان است و بهتر این است که نقشی فراتر از انتشار اخبار خوشایند مدیر و سانسور اخبار ناخوشایند برای رئیس سازمان را داشته باشد.
نمونه این رفتار را میتوان در اخبار منتشر شده توسط روابط عمومی شورای شهر بندرعباس دید که با چشم پوشی بر حقایق اقدام به سانسور گفتگوی آبتین امیری، عضو شورای شهر میکند چرا که ایشان در حمایت از شهردار سخنانی بر زبان رانده که با سیاست رئیس شورای شهر بندرعباس در این موعد زمانی همخوانی ندارد.
عدالتی در انتشار اخبار از سوی روابط عمومی شورای شهر دیده نمیشود و بعد از ارسال هر خبر مجدداً خبر طرح سؤال از شهردار در سایت تکرار میشود که این موضوع نمیتواند تصادفی باشد چرا که تنها اخباری به صورت مکرر توسط روابط عمومی منتشر میشوند که به نقد از شهردار پرداخته باشند.
این حذفیات خبری در صورتی است که خبر درست پیش از انتشار توسط روابط عمومی در خبرگزاری مهر و ایمنا منتشر شده بود و با مقایسه دو خبر میتوان به غرض ورزی روابط عمومی، پی برد؛ انتشار اخبار این چنینی اعتماد افراد و افکار عمومی را از بین میبرد و با توجه به شناخته شدن روابط عمومی به عنوان مرجع خبری، از اعتبار رسانهها در نزد مردم میکاهد و باید این عمل را بازی با آبروی رسانه دانست.
ترتیب دادن جلسات و نشستهای خبری با اصحاب رسانه از دیگر وظایف پذیرفته شده روابط عمومی هاست که در این زمینه نیز ایراداتی بر عملکرد روابط عمومی شورای شهر وارد است چرا که به جای اطلاعرسانی حداکثری و احترام قائل شدن برای رسانههای فعال در استان، تنها به دعوترسانههای نورچشمی رئیس شورا میپردازد و در صورت اعتراض سایر رسانهها، این نشست را صمیمانه عنوان میکند و آن رسانهها را دوست مینامد.
با وجود اینکه مدیر روابط عمومی شورای شهر تغییری نکرده، چرا این حساسیتها و فاکتور گرفتن بعضی از رسانهها در دورههای قبلی ریاست شورای شهر وجود نداشته است؟
باید پرسید منظور از این گفته چیست؟ رسانههایی که در لیست نورچشمی ها قرار دارند «دوست» و الباقی رسانه ها «دشمن» شورای شهر هستند؟
شواهد حاکی از آن است که تصور روابط عمومی شورای شهر سایر رسانه ها را دشمنی برای رئیس خود تلقی میکند چرا که در صورت تقاضای خبرنگاران رسانههای دشمن! برای مصاحبه از بررسی درخواستها و انجام هماهنگی های لازم سرباز میزنند.
در این شرایط است که خبرنگاران مجبور به نادیده گرفتن سلسله مراتب می شوند و خود اقدام به برقراری ارتباط با رئیس شورای شهر مینمایند و خانم جراره به جای پاسخگویی به سؤالات، خبرنگار را به سمت طرح سؤال از شهردار سوق میدهد که این عمل اخلاقی به نظر نمیرسد.
الان معادلات برای رسانهها در شورای شهر بدین نحو تعریف شده که؛ تنها رسانههایی شانس برقراری ارتباط با روابط عمومی شورای شهر را دارند که در جبهه فرضی رئیس این سازمان بجنگند و رسانههایی که جناح بی طرف را انتخاب میکنند شانسی برای حضور در نشستهای صمیمانه را ندارند و این فیلترها در شورا به قدری قوی عمل میکند که اخبار اعضای شورا که رنگ و بوی حمایت از شهردار را داشته باشد، با سانسور شدید به گوش مردم می رسد.
انتهای پیام/*