مدیریت میراث فرهنگی در شهرستان علیرغم دو اثر ثبت جهانی ، و دو پایگاه مهم میراث جهانی دچار یک بهم ریختگی طولانی مدت شده است.
در طی چند ساله گذشته نه تنها شاهد تغییر رویکرد مدیریتی نشدیم بلکه همواره می بینیم اداره کل میراث سعی بر آن دارد دور باطل دهه هشتاد و نود را تا ۱۴۰۰ با همین فرمان پیش ببرد. آثار و محوطه های ارزشمند تاریخی شوش همچنان در حال تخریب تجاوز و تعرض هستند.
محوطه تاریخی مگرنات و دو بنای آرامگاهی آن که بدوره سلجوقیان بود با خاک یکسان شدند ولی هیچ عکس‌العملی و حتی عذرخواهی و توضیحی به افکار عمومی داده نشد.
صرفاً اینکه تشکیل پرونده قضایی بدهند و بگویند پیگیر هستیم نه زمان برمیگردد نه آسیبی بزرگی که به تاریخ و هویت کشور وارده شده است جبران می‌شود.
چرا در خصوص تخریب گستره و علنی مگرنات که از بزرگترین محوطه های اسلامی کشور بود سکوت شده است و هیچ مسئولی توبیخ و بازخواست نشده است ؟
محوطه تاریخی بیت مشهوت، تپه‌های اقماری شهر حر ، تپه‌های باستانی روستای داودآباد، کاظم حمد ووو جولانگاه حفاران و ساخت و سازهای غیر مجاز شده است و میراث فرهنگی لزوما چاله ها و حفاری های گسترده بوجود آمده را در بیت مشهوت اخیرا پر کرده است.
انتظار ما این است که صورت مسئله تعرض به محوطه تاریخی و سوء مدیریت در حفاظت فیزیکی از آن را نباید اینگونه پاک کرد.
سایت‌های تاریخی دیگری همچون ایوان کرخه هم حال و روز خوبی ندارد. در محوطه باستانی شوش که میراث جهانی بشریت است، آتش سوزی و تعرض به محوطه ادامه دارد.
این اندک موارد همگی بر اثر همین سوء مدیریت ها و عدم شفافیت و قاطعیت در صیانت از میراث فرهنگی میباشد.
دیوار و حصارهای بتنی که باید از محوطه میراث جهانی شهرمان حفاظت می‌کردند هم اکنون خود دیوارها به سرقت رفتند و تخریب شدند.
آرامگاه دانیال نبی (ع) همچنان به حال خود رها شده است و ده ها مشکل و معضل دیگری در حوزه میراث فرهنگی.
پرداختن به ضعف‌های آشکار و نهان حوزه گردشگری و صنایع دستی که در جای خود حدیث مفصلی است که شوش بی بهره از یک مدیریت منسجم و هماهنگ در این زمینه است.
انتهای پیام