هشت هزار سال قبل در جریان تغییرات شدید اقلیمی، چند بار اقوام ایرانی مهاجرت های دسته جمعی از خاک ایران به سرحدات شمالی و مجددا بازگشت به ایرانشهر داشته اند. بنده به دلیل اطلاعات جغرافیای دیرینه و آشنائی و مطالعه بر روی پادگانه های آبرفتی دوران چهارم زمین شناسی، به نظریه مهاجرت پیستونی و رفت و برگشت اقوام در طول و عرض جغرافیائی باور دارم. اگرچه این نظریه در مراحل اولیه بوده و جهت تکمیل و بسط نیاز به شواهد و استدلال بیشتری دارد. بر این باور، آریا و غیر آریا یک قوم است اما با قبایل و تمدن متفاوت. زبان و ژنوم نیز همسان است. نامگذاری جغرافیایی در طول و عرض های جغرافیایی مشابه است و استوره ها هم با یک منشاء معرفی می شوند. همچنین باورها و سنتها نیز دارای ریشه های مشترک اند. برای مثال قوم لاروی از لار به هندوستان و از آنجا به کشمیر و از کشمیر به بلخ و از آنجا به خاک روسیه مهاجرت کرده اند. لارویان در تغییرات اقلیمی مجددا همان مسیر را طی کردند و در سواحل لاروی هند مستقر و مجددا به لارستان آمده اند. این نزدیکترین مهاجرت به عصر ما است که به لحاظ تاریخی بین هشت تا سه هزار سال قبل انجام شده است. یعنی مهاجرت پیستونی رفت و برگشت طی دو جریان اقلیمی پیش روی یخبندان قطبی و ورم در هشت هزار سال قبل تا سه هزار و دویصت سال قبل یعنی پادگانه آبرفتی دوران جدید مصادف با جنگ ترویا انجام شده است. از سه هزار سال قبل تا کنون این قوم در پهنه لارستان ثابت مانده اند. البته زیست بوم لارستان در سه هزار سال پیش دارای حداقل بیست دریاچه اب شیرین و بارش های خوب و اقلیمی متفاوت نسبت به الان بود. اما به تدریج خشک و خشک تر شد. کما اینکه هم اکنون سایر تمدنهای بزرگ ایران در کویرها و بیابانهای کنونی که زمانی دارای اقلیمی مرطوب بوده اند کشف شده اند. مثلا تمدن سیلک در کاشان و شهر سوخته در سیستان و بلوچستان. با توصیف فوق، محدوده جغرافیایی قوم لاروی در جنوب ایران از غرب سیستان و بلوچستان تا شرق بوشهر و جزایر و نیز عمان شمالی یعنی منطقه جلفار که دارای گویش کمزاری از شاخه های زبان لاری است را شامل میشود. از طرفی این مناطق با نام فرهنگ و تمدن و زبان لاری از تمدن پارس و کرمانا و مکا توسط جغرافیدانان یونانی مثل استرابن با نام یوتیان جدا شده اند که پیش از اسلام با نام ایراهستان و دریابار معروف بوده و پس از اسلام بنام ایراهستان و جتستان نام برده شده. اصولا نام لاری بر گرفته از قوم و قبیله بزرگ لاروی است که خنج و گراش و طارم و فرگ و کل جزایر را شامل میشده است. واژه لارستان نیز به عنوان محدوده جغرافیایی محدودتر از ایراهستان در قرن نهم بکار رفته شد. با وجود این، تمام دانشمندان این حوزه جغرافیایی فارغ از اینکه متعلق به کدام شهر و آبادی محاط در حوزه جغرافیایی و زبان شناسی فوق باشند در طول صدها سال با نام لاری معرفی شده اند. پس خنجی، جویمی، گراشی اشکنانی، فالی، بستکی، شمیلی، جلفاری، هرمزی، لارکی، قشمی، کیشی و بندرعباسی، همه متعلق به شهر خودشان ولی از قبیله و اقوام لاروی (لاری) میباشند.
انتهای پیام
