افزایش تردد، عامل اصلی رشد تصادفات با بررسی آمار تصادفات جاده‌ای خوزستان در سه سال اخیر نشان می‌دهد که افزایش تعداد خودروهای عبوری یکی از عوامل اصلی رشد تعداد متوفیان در این حوادث بوده است.
سال ۱۴۰۰: ۶۷۷ نفر در تصادفات جاده‌ای جان باختند، در حالی که میزان تردد خودروها ۱۹۶ میلیون وسیله نقلیه ثبت شده است.
سال ۱۴۰۱: تعداد ترددها با افزایش ۲۹ درصدی به ۲۵۳ میلیون خودرو رسید و متوفیان نیز به ۸۳۳ نفر افزایش یافتند. برخی منابع غیررسمی این آمار را ۱۰۴۳ نفر اعلام کرده‌اند که با داده‌های رسمی مغایرت دارد.
سال ۱۴۰۲: میزان تردد خودروها با ۱۷ درصد رشد به ۲۹۵ میلیون خودرو رسید و تعداد متوفیان ۸۴۵ نفر اعلام شد. برخی منابع غیررسمی، این رقم را ۱۱۳۲ نفر ذکر کرده‌اند که باز هم با آمار رسمی تطابق ندارد.
این آمار نشان می‌دهد که افزایش تردد جاده‌ای پس از کاهش محدودیت‌های کرونایی، عامل اصلی افزایش تصادفات بوده است. بسیاری از شهروندان، پس از حدود سه سال محدودیت‌های سختگیرانه سفر، در سال ۱۴۰۱ به جاده‌ها بازگشتند و این موضوع، حجم تردد را به‌شدت افزایش داد.
زمان انتصاب جولانژاد و تأثیر آن بر آمار تصادفات
یکی از نکات قابل‌تأمل در این ماجرا، زمان انتصاب محمد جولانژاد به عنوان مدیرکل راهداری خوزستان است. وی در اردیبهشت ۱۴۰۱ به این سمت منصوب شد، در حالی که افزایش تصادفات از اوایل همان سال و همزمان با کاهش محدودیت‌های کرونایی آغاز شده بود.
با توجه به اینکه تصادفات جاده‌ای تحت تأثیر عوامل مختلفی مانند کیفیت جاده‌ها، وضعیت خودروها، رفتار رانندگان، و میزان تردد وسایل نقلیه قرار دارد، نمی‌توان رشد آمار تصادفات را مستقیماً به مدیریت جولانژاد نسبت داد.
نکته مهم دیگر این است که مسئولیت ساخت جاده‌ها بر عهده اداره کل راه و شهرسازی است و اداره کل راهداری صرفاً وظیفه نگهداری و ایمن‌سازی مسیرها را بر عهده دارد.
اتهامات و آمارهای غیررسمی؛ تخریب یا نقد سازنده؟
در روزهای اخیر، برخی رسانه‌ها و صفحات مجازی، آمارهای اغراق‌آمیز و نادرست از تعداد متوفیان در تصادفات جاده‌ای خوزستان منتشر کرده‌اند. به‌عنوان مثال، در حالی که آمار رسمی سال ۱۴۰۲ تعداد ۸۴۵ فوتی را گزارش کرده، برخی منابع ۱۱۳۲ فوتی را اعلام کرده‌اند.
این اختلاف آماری ممکن است ناشی از ترکیب تصادفات جاده‌ای و درون‌شهری باشد، در حالی که مسئولیت تصادفات درون‌شهری بر عهده پلیس راهور و شهرداری‌هاست، نه راهداری مسئله این است.
برخی تحلیلگران معتقدند که این هجمه رسانه‌ای، بیش از آنکه بر اصلاح مشکلات و ارائه راهکارهای عملی تمرکز داشته باشد، به تخریب شخصی و سیاسی یک مدیر اجرایی شباهت دارد.
اقدامات مثبت جولانژاد در حمل‌ونقل جاده‌ای
با وجود این هجمه‌ها، عملکرد جولانژاد در برخی حوزه‌های راهداری، مورد تأیید بخش‌های مختلفی از حوزه حمل‌ونقل و اصناف مرتبط بوده است. وی در حوزه‌های زیر اقدامات قابل‌توجهی انجام داده است:
*ارتقای تعامل با تشکل‌های صنفی رانندگان و کارفرمایان حمل‌ونقل
*بهبود مدیریت پایانه‌های باربری و مسافری
*تمرکز بر ایمن‌سازی جاده‌ها و کاهش نقاط حادثه‌خیز و رفع ۱۶ نقطه پر حادثه مصوب از ۱۹ نقطه که طبق پیگیری ها آن ۳ نقطه باقیمانده نیز در حال رفع می باشد.
با در نظر گرفتن این اقدامات، لازم است که نقدهای رسانه‌ای به‌جای تمرکز صرف بر عددسازی‌های غیرواقعی و تخریب شخصی، بر تحلیل کارشناسی و ارائه راهکارهای مؤثر برای کاهش تصادفات جاده‌ای متمرکز شود.
ضرورت تحلیل منصفانه و مسئولیت‌پذیری رسانه‌ای
موضوع تصادفات جاده‌ای خوزستان و افزایش آمار تلفات، بدون شک مسئله‌ای نگران‌کننده و نیازمند بررسی دقیق است. اما در این میان، انتشار آمارهای جعلی و جهت‌دار *که پشت پرده آن برخی مدیران سابق و فعلی راهداری خوزستان جهت تخریب جولانژاد و احتمالا تصاحب جایگاه وی می باشد* ، بیش از آنکه به حل مشکلات کمک کند، به بی‌اعتمادی افکار عمومی نسبت به رسانه‌ها و نهادهای اجرایی منجر خواهد شد.
در نهایت، به جای تمرکز بر تخریب مدیران اجرایی، باید راهکارهای عملی برای کاهش تصادفات ارائه شود. نقش فرهنگ‌سازی رانندگی، نظارت بر کیفیت خودروها، بهبود زیرساخت‌های جاده‌ای و تقویت مدیریت ترافیکی، همگی از عواملی هستند که می‌توانند در کاهش حوادث جاده‌ای مؤثر باشند.
مسئله اصلی این است: آیا هدف از این گزارش‌ها، مطالبه‌گری و اصلاح امور است یا بهره‌برداری سیاسی و رسانه‌ای؟ قضاوت با مردم.
لزوم ارائه راهکارهای عملی برای کاهش تصادفات
انتشار آمارهای متناقض و برخی فضاسازی‌های رسانه‌ای نباید باعث شود که اصل مسئله، یعنی لزوم کاهش تصادفات جاده‌ای و ارتقای ایمنی راه‌ها، به حاشیه رانده شود. تصادفات جاده‌ای به عوامل متعددی بستگی دارند که مدیریت راهداری، تنها یکی از این عوامل است. بنابراین، به جای تمرکز بر نقدهای جهت‌دار و آمارسازی‌های غیرواقعی، باید بر ارائه راهکارهای علمی و عملی برای کاهش تلفات جاده‌ای متمرکز شد. همچنین طبق بررسی های انجام شده و آمار تقصیر که از سوی پلیسراه خوزستان نیز که قابل بررسی است، ۱درصد تصادفات منجر به فوت در طول ۳ ساله ی مدیریت جولانژاد علی الخصوص سال ۱۴۰۲ سهم تقصیر به راه داده شده است.
برخی اقدامات پیشنهادی برای کاهش تصادفات جاده‌ای در خوزستان عبارت‌اند از:
۱. افزایش بودجه ایمن‌سازی جاده‌ها: بسیاری از تصادفات ناشی از مشکلات زیرساختی، از جمله نقاط حادثه‌خیز و کمبود علائم راهنمایی‌ورانندگی است. تأمین اعتبار کافی برای رفع این مشکلات ضروری است.
۲. نظارت بر کیفیت خودروها: بخش قابل‌توجهی از تصادفات ناشی از نقص فنی خودروهاست. افزایش سخت‌گیری در معاینه فنی می‌تواند نقش مهمی در کاهش تصادفات داشته باشد.
۳. افزایش نظارت بر رانندگان پرخطر: استفاده از سامانه‌های هوشمند برای ثبت تخلفات، شناسایی رانندگان متخلف و اجرای قوانین بازدارنده می‌تواند به کاهش تصادفات کمک کند.
۴. فرهنگ‌سازی و آموزش رانندگان: آمارها نشان می‌دهد که بسیاری از تصادفات به دلیل خطای انسانی رخ می‌دهند. برگزاری دوره‌های آموزشی، اطلاع‌رسانی عمومی و تبلیغات گسترده می‌تواند تأثیر مثبتی در کاهش این نوع حوادث داشته باشد.
۵. تقویت ناوگان حمل‌ونقل عمومی: توسعه و بهبود حمل‌ونقل عمومی می‌تواند میزان تردد خودروهای شخصی را کاهش داده و درنتیجه، خطر تصادفات را کمتر کند.
رسانه‌ها و مسئولیت اخلاقی در اطلاع‌رسانی
در شرایطی که کشور با مشکلات مختلفی روبه‌رو است، رسانه‌ها باید رسالت خود را بر مبنای حقیقت‌گویی و تحلیل‌های کارشناسی بنا کنند. انتشار آمارهای غیرمستند، به جای کمک به حل مشکلات، اعتماد عمومی را خدشه‌دار کرده و زمینه‌ساز بی‌ثباتی در تصمیم‌گیری‌های اجرایی می‌شود.
بدیهی است که مدیران اجرایی باید پاسخگوی عملکرد خود باشند و نقدهای منصفانه و مبتنی بر واقعیت را بپذیرند، اما نقد با تخریب و آمارسازی تفاوت دارد. رسانه‌های حرفه‌ای باید با بررسی‌های دقیق، تحلیل‌های کارشناسی و مقایسه‌های علمی، اطلاعات صحیح را در اختیار افکار عمومی قرار دهند.
مطالبه‌گری واقعی یا تخریب سیاسی؟
پرونده تصادفات جاده‌ای خوزستان و مدیریت محمد جولانژاد، نمونه‌ای از تقابل میان نقدهای سازنده و تخریب‌های رسانه‌ای است. در حالی که آمارهای رسمی نشان می‌دهند که افزایش تصادفات ناشی از رشد چشمگیر تردد خودروها و عوامل متعدد دیگر بوده، برخی جریانات تلاش کرده‌اند این مسئله را صرفاً به عملکرد یک مدیر اجرایی مرتبط کنند.
نقد منصفانه، راهکاری برای بهبود عملکرد است، اما تخریب غیرمنصفانه، باعث بی‌اعتمادی و تضعیف مدیریت اجرایی خواهد شد. انتظار می‌رود که رسانه‌ها، فعالان اجتماعی و حتی مسئولان دولتی، به جای دامن زدن به فضاهای هیجانی و غیرکارشناسی، بر پیدا کردن راه‌حل‌های عملی برای کاهش تصادفات جاده‌ای متمرکز شوند.
در نهایت، این مسئله آزمونی است برای افکار عمومی: آیا هدف، اصلاح امور و کاهش تصادفات است یا بهره‌برداری سیاسی و رسانه‌ای؟ قضاوت با مردم.
انتهای پیام
-
-
-
-
