محوطه تاریخی سیراف در استان بوشهر، که قدمت آن به دوره ساسانیان بازمی‌گردد و به شماره ۶۵۰۲ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است، اکنون با یک تهدید جدی مواجه است. حضور دام در این محوطه تاریخی که شامل گوردخمه‌ها، قبور حوضچه‌ای و سایر آثار ارزشمند است، می‌تواند آسیب‌های غیرقابل جبرانی به این میراث فرهنگی وارد کند. با وجود این که این محوطه جزو آثار ملی کشور محسوب می‌شود، اما عدم نظارت و مدیریت مناسب مسئولان باعث شده که دام‌ها در این منطقه چرای آزادانه داشته باشند و خطر تخریب این آثار ارزشمند افزایش یابد.
سیراف؛ یک میراث تاریخی بی‌دفاع در برابر تهدیدات طبیعی و انسانی
محوطه تاریخی سیراف یکی از مهم‌ترین آثار باستانی ایران است که یادگاری از عصر ساسانی به شمار می‌رود. این محوطه تاریخی که در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده، شامل گوردخمه‌ها و قبور حوضچه‌ای است که هر یک از آنها داستانی از تاریخ ایران را روایت می‌کنند. با این حال، این منطقه به دلیل کم‌توجهی به مسائل حفاظت و نظارت، به یک هدف آسان برای آسیب‌دیدگی تبدیل شده است. حضور دام در این محوطه نه تنها می‌تواند موجب تخریب و فرسایش آثار شود، بلکه باعث آسیب به بافت طبیعی منطقه و اکوسیستم نیز می‌شود.
چرا دام‌ها در محوطه تاریخی سیراف رها هستند؟
با وجود آن که محوطه تاریخی سیراف به شماره ۶۵۰۲ در فهرست آثار ملی ثبت شده و از اهمیت زیادی برخوردار است، متاسفانه دام‌ها بدون هیچ نظارت و مدیریتی در این منطقه رها شده‌اند. این مسئله نشان از عدم توجه و برنامه‌ریزی مناسب در زمینه حفاظت از آثار تاریخی دارد. دام‌ها به راحتی می‌توانند در اطراف گوردخمه‌ها و قبور حوضچه‌ای چرانده شوند و آثار ارزشمند تاریخی را با آسیب‌های جدی مواجه کنند. متاسفانه چنین بی‌توجهی‌ها نه تنها میراث فرهنگی کشور را تهدید می‌کند، بلکه موجب می‌شود که نسل‌های آینده نتوانند از این آثار تاریخی بهره‌برداری کنند.
مدیریت ضعیف؛ عامل تهدید میراث فرهنگی
عدم نظارت و مدیریت صحیح بر محوطه‌های تاریخی کشور، به ویژه در مناطقی همچون سیراف، باعث شده که این مناطق با تهدیدات طبیعی و انسانی مواجه شوند. محوطه‌های تاریخی همچون سیراف نیاز به حفاظت ویژه دارند و باید تحت نظارت دقیق قرار گیرند تا از تخریب آنها جلوگیری شود. در حالی که دولت و مسئولان فرهنگی وظیفه دارند که برای حفظ این آثار تاریخی تلاش کنند، بی‌توجهی به موضوعات حفاظتی و مدیریتی باعث شده است که دام‌ها آزادانه در این محوطه‌ها وارد شوند و آسیب‌های زیادی به این میراث ارزشمند وارد کنند.
راه‌حل‌ها و پیشنهادات برای حفظ محوطه تاریخی سیراف
برای جلوگیری از تخریب آثار تاریخی سیراف و سایر محوطه‌های باستانی مشابه، نیاز است که تدابیر حفاظتی و مدیریتی قوی‌تری در نظر گرفته شود. از جمله این تدابیر می‌توان به محدود کردن دسترسی دام‌ها به این محوطه‌ها، نصب حصارهای حفاظتی، و افزایش نظارت بر فعالیت‌های انسانی در این مناطق اشاره کرد. همچنین باید برنامه‌های آموزشی و فرهنگی برای جوامع محلی ترتیب داده شود تا از اهمیت حفظ آثار تاریخی آگاه شوند و در حفاظت از این منابع فرهنگی همکاری کنند.
میراثی که به راحتی از دست می‌رود؛ نیاز به اراده و اقدام فوری
حضور دام در محوطه تاریخی سیراف یک هشدار جدی است که نشان می‌دهد میراث فرهنگی کشور بدون مدیریت مناسب و نظارت صحیح، در معرض تخریب قرار می‌گیرد. این آثار تاریخی نه تنها نمادهایی از تاریخ کهن ایران هستند، بلکه منابعی برای آموزش و آگاهی نسل‌های آینده نیز به شمار می‌روند. بنابراین، لازم است که مسئولان با اراده و اقدام فوری برای حفاظت از این آثار تاریخی وارد عمل شوند و از نابودی آنها جلوگیری کنند.
انتهای پیام
