وندالیسم؛ آفتی برای یادگارهای تاریخی به عبارتی وندالیسم یا تخریب آثار فرهنگی، بار دیگر میراث ارزشمند ایرانیان را نشانه گرفته است. این بار، آرامگاه صخره‌ای فالونک در شهرستان مرودشت، قربانی این پدیده شوم شده است. این آرامگاه که نمادی از هنر، فرهنگ و تاریخ پارسیان به شمار می‌آید، به دست افرادی نابخرد و بدون آگاهی مورد سیمان‌کشی قرار گرفته و چهره تاریخی آن به شدت مخدوش شده است.
آسیب‌های ناشی از سیمان‌کشی بر فالونک
سیمان‌کشی و یادگاری‌نویسی‌های متعدد که به‌ویژه بر نقاط حساس آرامگاه انجام شده است، موجب آسیب‌های جدی و غیرقابل جبران به این اثر باستانی شده است. این در حالی است که دسترسی به آرامگاه فالونک، تنها با تجهیزات کوهنوردی و ابزارهای خاص امکان‌پذیر است. همین امر نشان می‌دهد که عاملان این تخریب، افرادی از میان کوهنوردان و صخره‌نوردان ناآگاه بوده‌اند که به جای حفظ میراث فرهنگی، آن را تخریب کرده‌اند.
سوابق نگران‌کننده تخریب آثار صخره‌ای
متأسفانه تخریب و یادگاری‌نویسی بر آثار تاریخی به‌ویژه در مناطقی با دسترسی دشوار، سابقه‌ای طولانی در ایران دارد. برای نمونه، آرامگاه باستانی دربند صحنه در کرمانشاه، یکی دیگر از آثار تاریخی است که به دلیل همین اقدامات غیرمسئولانه، آسیب‌های زیادی دیده است. کوهنوردان و صخره‌نوردان بدون درک اهمیت این میراث، با رنگ و ابزارهای مخرب، یادگارهای خود را بر این آثار برجای گذاشته‌اند و موجب زوال بخشی از هویت فرهنگی ایران شده‌اند.
چرا آرامگاه فالونک اهمیت دارد؟
فالونک یکی از آرامگاه‌های صخره‌ای منحصر‌به‌فردی است که نمادی از تمدن و فرهنگ پارسیان محسوب می‌شود. این اثر تاریخی علاوه بر ارزش باستان‌شناسی، یادآور دوره‌ای از شکوه و عظمت تمدن ایرانی است. هرگونه آسیب به این آرامگاه، به معنای خدشه‌دار شدن بخشی از هویت ملی ماست. این در حالی است که ایران با داشتن تعداد زیادی از آثار مشابه، نیازمند حفاظت ویژه از این گنجینه‌های تاریخی است.
مسئولیت‌پذیری اجتماعی و حفاظت از میراث فرهنگی
آنچه در این ماجرا بیش از همه به چشم می‌خورد، ضعف در آموزش و آگاهی‌بخشی درباره ارزش میراث فرهنگی است. هرچند تخریب‌های صورت‌گرفته، حاصل اقدامات افراد نابخرد است، اما باید اذعان کرد که نبود نظارت کافی و کمبود اطلاع‌رسانی، زمینه این تخریب‌ها را فراهم کرده است. مسئولان میراث فرهنگی باید با همکاری انجمن‌های کوهنوردی و صخره‌نوردی، آموزش‌های لازم را در این زمینه ارائه داده و فرهنگ حفاظت از آثار تاریخی را نهادینه کنند.
وندالیسم، تهدیدی برای توسعه گردشگری
در دنیای امروز، گردشگری فرهنگی یکی از پایه‌های اصلی توسعه اقتصادی به شمار می‌رود. آثار تاریخی مانند فالونک، نه‌تنها نماد فرهنگ و هویت ملی هستند، بلکه ظرفیت بالایی برای جذب گردشگران داخلی و خارجی دارند. تخریب و بی‌توجهی به این آثار، نه‌تنها به هویت فرهنگی کشور ضربه می‌زند، بلکه مانعی برای توسعه پایدار گردشگری نیز به حساب می‌آید.
سیمان‌کشی بر آرامگاه فالونک، زنگ خطری برای میراث فرهنگی کشور است که نیازمند اقدام فوری و جدی مسئولان و جامعه است. حفاظت از این آثار، تنها با همکاری و مسئولیت‌پذیری اجتماعی ممکن خواهد بود. باید امیدوار بود که با نظارت و آموزش مناسب، از تکرار چنین اقدامات ویرانگری جلوگیری شود و میراث گران‌بهای ایران برای نسل‌های آینده حفظ شود.
انتهای پیام
