تمام کسانی که سالها قبل در ICU مریض می‌دیدند می‌دانند که ما تقریباً تختهای ICU مان همیشه پر بود.
ما چیزی حدود ۷۵۰۰ کمتر یا بیشتر تخت ICU داریم…
ما امروز ۵ آبان ۴۹۸۲ بیمار کرونایی بدحال داشتیم…
این عدد ۶۶٪ تختهای ICU ماست.
اگر ICU های ما قبلاً اینطور اشغال و در رزرو روزانه بودند…
چه بر سر سایر بیماران سنتی نیازمند ICU آمده است؟
این ۶۶٪ ناگهان به ناوگان فرسوده‌ای تحمیل شده است که قبلاً هم اعلام کمبود تخت کرده بود.
اما از آن مهمتر این است… اینها ICU ایزوله تنفسی نیست و یک سالن مشترک است.
در بسیاری از سایر بیماران ICU غیرکرونایی ایزولاسیون معکوس نیاز داریم یعنی آنها مستعد مرگ آنی در صورت ابتلا به کرونا هستند.
حالا با این ۴۹۸۲ بیمار کرونایی در صف یا بستری ICU چه اتفاقی برای بقیه بیماران افتاده است. ما از یک تفاضل ریاضی ساده اما دردناک حرف میزنیم… این اتفاق غیرطبیعی‌ترین انتخاب طبیعی است!
البته دقت کنید ما کلاً در کشور حدود ۷۵۰۰ تا تخت ICU داریم یعنی بخواهیم هم عدد ۵۵۰۰ زیادتر نمی‌تواند بشود. این هم یک عدد و تفاضل ریاضی ساده است.
سکته کنید..
تصادف کنید..
تشنج کنید..
کل ایران ۲۰۰۰ تا تخت غیر کرونایی ICU داریم. که طبعاً پر است. چیزی به اتفاق بزرگ نمانده. اما شاید بپرسید چرا تعطیل نمی‌کنیم؟
معطل شام شب هستیم به همین سادگی..
فقر منتشر اجازه تعطیلی نمی‌دهد… تعطیل کنیم چی بخوریم؟
غصه؟
حسرت؟
خیلی از مردم نان شب را همان روز در می‌آورند!
با کدام ساپورت اجتماعی تعطیل کنیم؟
فکر نکنید
نمی‌دانند
فکر نکنید نمی‌خواهند
نمی‌توانند می‌فهمید؟
اینطور ریز ریز می‌میریم
تمام می‌شود می‌رود…
انتهای پیام
-
-
-
-
