پروژه انصاری شرقی؛ تهدیدی برای تاریخ قزوین این پروژه خیابان انصاری شرقی که در محدوده خیابان سپه، اولین خیابان طراحیشده ایران، قرار دارد، پس از یک دهه بار دیگر به دغدغهای جدی برای دوستداران میراث فرهنگی تبدیل شده است. خیابان سپه، بهعنوان بخشی از دولتخانه صفوی و بافت تاریخی قزوین، در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده و همواره نمادی از تاریخ و هویت این شهر بوده است. اما اکنون طرح احداث خیابان انصاری شرقی، که بهمنظور کاهش ترافیک در دستور کار قرار گرفته، تهدیدی جدی برای یکپارچگی این مجموعه به شمار میرود.
پشت درهای بسته؛ چرا شفافیت وجود ندارد؟
یکی از بزرگترین انتقادات به پروژه انصاری شرقی، نبود شفافیت در فرآیند تصمیمگیری است. جلسات و توافقات پشت درهای بسته میان مدیران شهری و سکوت اداره کل میراث فرهنگی استان قزوین، نگرانیها را دوچندان کرده است. این در حالی است که شورای عالی شهرسازی و معماری بارها بر لزوم حفظ بافت تاریخی و پرهیز از خیابانکشی در چنین مناطق حساسی تأکید کرده است.
تجربه تلخ خیابان انصاری غربی؛ آیا تاریخ دوباره تکرار میشود؟
فعالان میراث فرهنگی قزوین به تجربه تلخ خیابان انصاری غربی اشاره میکنند. این خیابان در گذشته، با هدف حل مشکل ترافیک احداث شد، اما نتیجهای جز تخریب گسترده بافت تاریخی شهر به همراه نداشت. مهمتر از آن، مشکل ترافیک نیز همچنان به قوت خود باقی ماند. اکنون، کارشناسان نگراناند که اجرای طرح انصاری شرقی، نهتنها دستاوردی برای شهر به همراه نداشته باشد، بلکه به تخریب همیشگی میراث ارزشمند قزوین منجر شود.
یکپارچگی دولتخانه صفوی در خطر است
یکی از ویژگیهای منحصربهفرد بافت تاریخی قزوین، یکپارچگی مجموعه دولتخانه صفوی و خیابان سپه است. این مجموعه نهتنها ارزش تاریخی دارد، بلکه از نظر فرهنگی و گردشگری نیز جایگاه ویژهای برای شهر قزوین ایجاد کرده است. با این حال، اجرای طرح خیابان انصاری شرقی، این یکپارچگی را تهدید میکند و ممکن است برای همیشه این هماهنگی از بین برود.
ترافیک یا تخریب تاریخ؟
سوالی که در این میان مطرح میشود، این است که آیا خیابانکشی در دل بافت تاریخی قزوین میتواند مشکلات ترافیکی این شهر را حل کند؟ کارشناسان معتقدند که راهکارهای دیگری مانند توسعه حملونقل عمومی، مدیریت هوشمند ترافیک و ایجاد مسیرهای دسترسی در حاشیه شهر، گزینههایی بهمراتب بهتر و کمهزینهتر از تخریب بافت تاریخی هستند.
چرا میراث فرهنگی سکوت کرده است؟
در میان این همه نگرانی و اعتراض، سکوت اداره کل میراث فرهنگی استان قزوین قابل تأمل است. این سازمان، که وظیفه اصلی آن حفاظت از آثار تاریخی است، تاکنون واکنش جدی به این پروژه نشان نداده است. آیا این سکوت به معنای تایید ضمنی تخریب است، یا نشانهای از عدم قدرت و استقلال این نهاد در مقابل تصمیمات شهری؟
خیابان انصاری شرقی، نمادی از دوگانه توسعه و حفاظت از میراث فرهنگی است. آیا مدیران شهری قزوین حاضرند به بهای از بین رفتن تاریخ و هویت شهر، پروژهای را اجرا کنند که تجربههای مشابه، اثربخشی آن را زیر سوال برده است؟ فعالان و دوستداران میراث فرهنگی امیدوارند که اینبار، صدای تاریخ شنیده شود و تصمیمگیریها بهجای پشت درهای بسته، در فضایی شفاف و با مشارکت عمومی انجام شود. تنها در این صورت است که میتوان میان توسعه شهری و حفاظت از میراث تاریخی، توازن برقرار کرد.
انتهای پیام