میراث چالشبرانگیز دوران گذشته؛ سازمان راهداری و حملونقل جادهای، بهعنوان یکی از نهادهای کلیدی در مدیریت زیرساختهای حملونقل کشور، طی سالهای اخیر با چالشهای مختلفی مواجه بوده است. در دوران مدیریت داریوش امانی، گزارشهایی از سوءمدیریت و وجود افراد نامناسب در جایگاههای حساس این سازمان منتشر شد. حتی در نامه استعفای دکتر علی جعفری خطاب به مهرداد بذرپاش، وزیر راه و شهرسازی، به بخشی از این مشکلات اشاره شد.
اکنون، با عزل غلامعباس بهرامینیا از معاونت حملونقل، فعالان و کارشناسان خواستار ادامه این روند اصلاحی شدهاند. آنان تأکید دارند که مدیران دیگری نظیر عباسعلی بنیاسدی، غلامحسین دغاغله، و فریبرز مرادی (مدیرکل گیلان) نیز باید از سمتهای خود برکنار شوند.
انتصابات بحثبرانگیز
بر اساس اطلاعات منتشرشده، اتهامات متعددی علیه برخی از این مدیران مطرح شده است. از جمله این موارد میتوان به:
*فروش املاک به صورت غیرشفاف
*سوءمدیریت در سایتهای ضدعفونی پایانه بار بندرامام
*مسائل مالی در پروژههای مجتمعهای خدمات رفاهی گیلان
*آتش سوزی تونل تنگ زاغ بندرعباس
*انتصاب افراد دارای محکومیت قضایی به اتهام رشوه در مناصب حساس
*تخلفات و گزینشی برخورد کردن در صدور آرای کمیسیون ماده ۱۲ و دسترسی به آپارتمانهایی در تهرانپارس و نیاوران، ابهامات در مزایدهی خرید ماشین آلات و این اتهامات که بخش کوچیکی از سوابق درخشان دوران امانی که برخی نمایندگان از جمله محمدرضا رضایی کوچی حامی ایشان بود است. اگرچه هنوز به طور رسمی مستندسازی نشدهاند، اما از سوی برخی فعالان و ناظران به عنوان شواهدی از سوءمدیریت گذشته مطرح میشوند.
ضرورت شفافیت و پاکسازی ساختار سازمان
مطالبه اصلی منتقدان این است که وزارت راه و شهرسازی به ریاست خانم دکتر صادق مالواجرد و دکتر رضا اکبری معاون وزیر، باید با جدیت بیشتری به پاکسازی ساختار سازمان راهداری بپردازد. این افراد معتقدند که تنها با حذف کامل عوامل دوران مدیریت گذشته و جایگزینی مدیران توانمند و پاکدست، میتوان اعتماد عمومی را به این نهاد بازگرداند.
یکی از موارد کلیدی در این فرآیند، انتشار مستندات و ارائه گزارش شفاف از تخلفات است. بدون وجود شفافیت، احتمالاً این اقدامات اصلاحی بهطور کامل به نتیجه نخواهد رسید.
اصلاح ساختار سازمان راهداری؛ فرصتی برای بازگشت اعتماد
اصلاحات در سازمان راهداری میتواند نقطه عطفی در مدیریت زیرساختهای حملونقل کشور باشد. با این حال، این اقدامات باید بر اساس اصولی مشخص و برنامهای منسجم صورت گیرد:
1. انتشار شفاف مستندات تخلفات: لازم است تمامی اتهامات مطرحشده بررسی و نتایج به صورت شفاف به افکار عمومی ارائه شود.
2. تغییر ساختار مدیریتی: جایگزینی مدیران فعلی با افراد متخصص و پاکدست، میتواند فضای اعتمادسازی را تقویت کند.
3. نظارت مداوم بر عملکرد: ایجاد سازوکارهایی برای نظارت دائمی بر فعالیتهای سازمان، از وقوع تخلفات آینده جلوگیری خواهد کرد.
4. جلب مشارکت نهادهای نظارتی: همکاری با دستگاههای نظارتی و قضایی، در شفافسازی و پیشگیری از تخلفات حیاتی است.
بازسازی ساختار؛ ضرورتی انکارناپذیر
سازمان راهداری و حملونقل جادهای، بهعنوان یکی از ارکان اصلی زیرساختهای حملونقل کشور، نیازمند مدیریتی شفاف و کارآمد است. عزل مدیران ناکارآمد و اصلاح ساختار این سازمان نهتنها به بهبود عملکرد آن کمک میکند، بلکه میتواند الگویی برای سایر نهادهای دولتی باشد.
اکنون، مسئولیت بر دوش مدیران جدید و وزارت راه و شهرسازی است تا با اقدامات مؤثر و شفاف، اعتماد عمومی را به این نهاد بازگردانند و زمینهساز تحولی پایدار در حملونقل جادهای کشور شوند.
اقدامات آینده: گامهای ضروری برای تحول پایدار
برای تضمین موفقیت اصلاحات در سازمان راهداری و حملونقل جادهای، نیاز است که مسئولان به طور مداوم برنامههایی جامع و کاربردی را دنبال کنند. این برنامهها باید شامل موارد زیر باشند:
۱. بازبینی فرآیندهای تصمیمگیری در سازمان
یکی از دلایل وقوع تخلفات و سوءمدیریتها، وجود فرآیندهای ناکارآمد در تصمیمگیری است. بازبینی این فرآیندها، شفافیت در انتخاب پیمانکاران، و کاهش تمرکزگرایی در تصمیمگیریها میتواند گام مهمی در جلوگیری از فساد باشد.
۲. شایستهسالاری در انتصابات مدیریتی
برای بازسازی ساختار مدیریتی سازمان، توجه به اصل شایستهسالاری و انتخاب مدیرانی با سوابق درخشان و توانمندی مدیریتی، ضروری است. این امر نه تنها باعث افزایش بهرهوری سازمان خواهد شد، بلکه اعتماد عمومی را نیز تقویت میکند.
۳. ایجاد سامانههای شفافسازی مالی
راهاندازی سامانههای الکترونیکی برای رصد تراکنشهای مالی، قراردادها، و پروژهها، یکی از ابزارهای مؤثر در مبارزه با فساد است. این سامانهها میتوانند با ارائه گزارشهای شفاف به نهادهای نظارتی و افکار عمومی، از هرگونه تخلف جلوگیری کنند.
۴. همکاری نزدیک با دستگاههای نظارتی و قضایی
اصلاحات ساختاری بدون همکاری نزدیک با سازمانهای نظارتی و قضایی ممکن نخواهد بود. همکاری مداوم با این نهادها برای شناسایی و برخورد با متخلفان گذشته و ایجاد قوانین پیشگیرانه، نقش حیاتی در موفقیت این روند دارد.
شفافیت بهعنوان راهبرد کلیدی دولت
وزارت راه و شهرسازی و مدیران جدید سازمان راهداری باید شفافیت را به عنوان یک اصل محوری در تمامی اقدامات خود قرار دهند. شفافسازی تخلفات گذشته، انتشار جزئیات پروندهها، و گزارشدهی عمومی از روند اصلاحات، به بازسازی اعتبار این نهاد کمک شایانی خواهد کرد.
چالشها و موانع پیشرو
با وجود برنامههای اصلاحی، موانع متعددی ممکن است در مسیر اجرای این اصلاحات وجود داشته باشد. برخی از این چالشها عبارتند از:
مقاومت مدیران و کارکنان سابق: برخی افراد که منافعشان به خطر میافتد، ممکن است در برابر تغییرات مقاومت کنند.
کمبود منابع مالی و زیرساختی: انجام اصلاحات نیازمند منابع کافی است که در شرایط کنونی اقتصادی کشور، ممکن است محدود باشد.
فشارهای سیاسی: گاهی تصمیمات اصلاحی به دلیل ملاحظات سیاسی با چالش مواجه میشوند.
برای غلبه بر این موانع، دولت باید با برنامهریزی دقیق و حمایت همهجانبه، این چالشها را مدیریت کند.
چشمانداز آینده: حرکت به سوی تحول بنیادی
سازمان راهداری و حملونقل جادهای در صورتی که بتواند اصلاحات ساختاری را به درستی اجرا کند، میتواند به یکی از نهادهای پیشرو در کشور تبدیل شود. این نهاد با مدیریت صحیح منابع، شفافیت در عملکرد، و اعتمادسازی میان مردم و دولت، میتواند نقش خود را در توسعه اقتصادی کشور تقویت کند.
در نهایت، تنها از طریق همکاری نزدیک میان مدیران جدید، وزارت راه و شهرسازی، نهادهای نظارتی، و جامعه مدنی، میتوان از میراث پرچالش گذشته عبور کرد و آیندهای روشن برای سازمان راهداری و حملونقل جادهای رقم زد. مسئولان باید بدانند که این فرصت برای بازسازی، نه تنها یک ضرورت، بلکه یک آزمون بزرگ برای اثبات توانایی آنها در مدیریت بحرانها و پیشبرد اصلاحات است.
انتهای پیام