این پروژهها که با بودجههای کلان اجرا میشوند، به جای توسعه زیرساختهای دریایی، تخریب محیطزیست و مناظر طبیعی را به همراه داشتهاند.
احداث پروژههای عمرانی در مناطق ساحلی کشور باید بر اساس مطالعات دقیق زیستمحیطی و اقتصادی انجام شود. در بندرعباس، یکی از مهمترین شهرهای بندری ایران، اما به نظر میرسد این اصول نادیده گرفته شده است. پس از اجرای پروژه ناکارآمد اسکله نخل ناخدا، اکنون سازمان بنادر و دریانوردی پروژهای جدید را در ساحل پشتشهر آغاز کرده است که نگرانیهای بسیاری را برانگیخته است.
موجشکنها؛ ضرورت یا توجیهی برای استحصال زمین؟
به گفته کارشناسان، ساخت هرگونه حوضچه با استفاده از موجشکن نیازمند عمق مناسب و برنامهریزی برای لایروبی و تخلیه مواد لایبرداری شده است. اما در پروژه جدید، این ملاحظات به نظر نادیده گرفته شدهاند. یکی از فعالان حوزه دریایی میگوید: «به نظر میرسد هدف اصلی این پروژه، گسترش بندرگاه نیست، بلکه استحصال زمینهای ارزشمند در بهترین نقاط بندرعباس است. زمینهایی که میتوانند به املاک گرانقیمت برای ساختوساز تبدیل شوند.»
این اظهارنظر، نگرانیهایی جدی درباره انگیزههای پنهان پشت این پروژه ایجاد کرده است.
هزینههای سنگین و بهرهبرداری حداقلی
نمونه بارز چنین پروژههایی، اسکله نخل ناخدا است که با صرف میلیاردها تومان در دوران مدیریت قبلی احداث شد، اما اکنون پس از ۱۵ سال، بدون استفاده رها شده است. این پروژه که قرار بود رونق اقتصادی را به منطقه بیاورد، امروز تنها نمادی از سوءمدیریت و هدررفت منابع عمومی است.
سؤالات مهمی مطرح میشود: چرا اسکلههای قبلی که با بودجه کلان ساخته شدند، بهرهوری ندارند؟ چه کسانی از این پروژهها سود میبرند؟ آیا ساخت موجشکن جدید واقعاً به توسعه اقتصادی منطقه کمک خواهد کرد؟
چشمانداز ساحل بندرعباس؛ قربانی پروژههای بیثمر
یکی از پیامدهای جدی این پروژهها، تخریب مناظر طبیعی و زیستمحیطی ساحل بندرعباس است. در شرایطی که شهر به شدت نیازمند حفظ و توسعه مناطق طبیعی برای جذب گردشگران است، این تصمیمات نهتنها چشمانداز ساحل را از بین میبرد، بلکه مشکلاتی نظیر ترافیک و آلودگی محیطزیستی را نیز تشدید میکند.
بر اساس اظهارات ساکنین منطقه، مردم از اینکه منابع عمومی برای پروژههایی صرف میشود که نه تنها کاربردی ندارند بلکه محیطزیست را تخریب میکنند، ناراضی هستند. یکی از اهالی میگوید: «به جای تخریب بیشتر ساحل و دریا، بهتر است به فکر احیای اسکلههایی باشند که پیشتر با میلیاردها هزینه ساخته و رها شدهاند.»
عدم شفافیت در اهداف و فرآیندهای این پروژهها، شائبههایی جدی را در خصوص ذینفعان آن ایجاد کرده است. بسیاری بر این باورند که نبود نظارت کافی و اولویت ندادن به منافع عمومی، علت اصلی چنین تصمیماتی است. علاوه بر این، تخریب زیستگاههای طبیعی و افزایش مشکلات شهری نظیر ترافیک، هزینههای بیشتری را به شهر تحمیل خواهد کرد.
ساخت موجشکنهای جدید در بندرعباس، بهویژه در ساحل پشتشهر، باید با دقت بیشتری بررسی شود. آیا این پروژه واقعاً به توسعه زیرساختهای بندری و بهبود شرایط اقتصادی منطقه کمک خواهد کرد یا صرفاً بستری برای منافع گروهی خاص است؟
انتظار میرود سازمان بنادر و دریانوردی، بهجای تکرار تجربههای ناموفق گذشته، با شفافیت بیشتری در خصوص اهداف و هزینههای این پروژه اطلاعرسانی کند. همچنین، لازم است نظارتهای بیشتری از سوی نهادهای مستقل و افکار عمومی بر اینگونه تصمیمات اعمال شود.
در نهایت، مردم بندرعباس امیدوارند که منابع عمومی به جای هدررفت، صرف پروژههایی شود که واقعاً رفاه و توسعه پایدار را برای منطقه به همراه داشته باشند.
انتهای پیام