چاپلوسانِ سهم‌خواه؛ خنجری در پشت اعتبار سیاسی آشوری

در سه ماه گذشته، فضای سیاسی استان هرمزگان شاهد مناقشات و کشمکش‌هایی پرتنش بوده است که به طور مشخص بر سر موضوع استاندار شدن محمد آشوری تازیانی تمرکز دارد. این فضای ملتهب میان دو گروه اصلی از مخالفان و مخالفان دکتر آشوری تقسیم شده است. گروه نخست با دیدگاه‌های جناحی و سیاسی به مخالفت پرداخته و رویکردشان عمدتاً بر مبنای تفاوت‌های ایدئولوژیک است. گروه دوم اما با نگاهی عملکردی، بر این باورند که حضور بیش از دو دهه دکتر آشوری در مجلس شورای اسلامی نتوانسته تحولی ملموس در توسعه استان هرمزگان ایجاد کند.

هر چند نمایندگی مجلس ذاتاً بر قانون‌گذاری و نظارت متمرکز است، اما مخالفان معتقدند که نفوذ و ظرفیت‌های یک نماینده می‌تواند به پروژه‌های توسعه‌ای کمک کند. قضاوت درباره این ادعا را به عهده دکتر آشوری می‌گذاریم که باید شخصاً پاسخگوی افکار عمومی و مخالفان باشند. اما آنچه در این مدت کوتاه، فضای سیاسی استان را از یک مناظره سالم به صحنه‌ای از نزاع‌های غیراخلاقی تبدیل کرده، نقش مخرب چاپلوسانی است که به نام حمایت از دکتر آشوری، به تخریب وجهه او پرداخته‌اند.

چاپلوسی؛ آفتی برای سیاست و جامعه

آنچه بیش از همه در این ماجرا قابل تأمل است، ظهور افرادی است که تحت لوای حمایت از دکتر آشوری، با ادبیاتی غیراخلاقی و منش سهم‌خواهانه، نه تنها فضای سیاسی استان را مسموم کرده‌اند، بلکه شخص دکتر آشوری را نیز در معرض انتقاداتی جدی قرار داده‌اند. این افراد که با رفتارهای چاپلوسانه و تملق‌گویی، اهداف پنهان خود را دنبال می‌کنند، در واقع بیش از اینکه مدافع دکتر آشوری باشند، آسیب‌زننده‌ترین دشمنان او محسوب می‌شوند.

در پشت پرده‌ی این حمایت‌های ظاهری، انگیزه‌هایی اقتصادی و سهم‌خواهانه در زمینه مناصب و قدرت مشهود است. این افراد با سوءاستفاده از شرایط سیاسی موجود، تلاش می‌کنند خود را در جایگاه‌های تأثیرگذار جای دهند و منافع شخصی‌شان را تأمین کنند. اما در عمل، رفتارهای آنان جز تخریب اعتماد عمومی و تنزل جایگاه سیاسی دکتر آشوری نتیجه‌ای به همراه نداشته است.

لزوم مرزبندی با چاپلوسان

دکتر آشوری به عنوان یک سیاستمدار باتجربه، اگر قصد بازسازی اعتماد عمومی را دارد، باید مرزی شفاف و قاطع با این گروه از چاپلوسان ترسیم کند. نادیده گرفتن چنین افرادی و عدم توجه به درخواست‌های سهم‌خواهانه آنان، نخستین گام در جهت حفظ استقلال سیاسی و اخلاقی ایشان خواهد بود.

چاپلوسی، به‌ویژه در عرصه سیاست، به‌سرعت به سمی تبدیل می‌شود که نه تنها به اهداف بلندمدت فرد آسیب می‌زند، بلکه موجب تضعیف جایگاه سیاسی وی در میان نخبگان و جامعه نیز می‌شود. نمونه‌ی بارز این موضوع را می‌توان در رفتارهای ناپسند چاپلوسان حامی دکتر آشوری مشاهده کرد، که با کلامی غیراخلاقی با فحاشی رکیک و دوقطبی‌سازی جامعه به بومی و غیربومی به تخریب دیگران پرداخته و خود را به عنوان بخشی از تیم ایشان معرفی کرده‌اند و بسیاری از آنها هم در دسته‌های انتخاباتی جزو حلقه اول ایشان محسوب می‌شدند.

فراتر از مرزهای استانی

در نهایت، باید به یاد داشت که دکتر آشوری، به عنوان شخصیتی با پتانسیل فرا استانی، نمی‌تواند اجازه دهد که وجهه‌اش قربانی رفتارهای غیراخلاقی و منافع کوتاه‌مدت عده‌ای چاپلوس شود. اگر این روند ادامه یابد، نه تنها مخالفان، بلکه حتی بخشی از طرفداران واقعی او نیز دچار تردید خواهند شد.

برای آینده‌ی سیاسی هرمزگان و ارتقای جایگاه این استان در عرصه ملی، بیش از هر چیز به فضایی سالم و رقابتی نیاز داریم که در آن تملق‌گویی و سهم‌خواهی جای خود را به نقدهای سازنده، نخبه گرایی و تلاش‌های جدی برای پیشرفت بدهد.

انتهای پیام