حادثه‌ای تلخ در پالایشگاه نفت بندرعباس جان یکی از کارکنان باسابقه این مجموعه را گرفت. حمید رستمی، تکنسین ۵۰ ساله، قربانی عدم رعایت استانداردهای ایمنی شد. این فاجعه، که قابل پیشگیری بود، در سایه سکوت خبری مدیریت ارشد رخ داده است.
مرگ تکنسین ۵۰ ساله در سایه بی‌تدبیری مدیریتی
حادثه اخیر سوالات زیادی را در اذهان عمومی و به‌ویژه کارکنان این پالایشگاه ایجاد کرده است. چرا مدیریت ارشد شرکت نفت بندرعباس، به‌جای تمرکز بر حل مشکلات معیشتی و ایمنی کارکنان، عمده توجه خود را معطوف به امور غیرمرتبط نظیر مصاحبه‌های ورزشی و باشگاه‌داری کرده است؟ عدم شفافیت و خفقان خبری در مواجهه با این حوادث، اعتماد کارکنان و افکار عمومی را به شدت خدشه‌دار کرده است.
در شرایطی که مدیرعامل این شرکت با سکوت خبری به دنبال فراموش شدن حادثه است، سوال جدی این است: آیا اصلاح ساختارهای ایمنی و پاسخگویی به مطالبات کارکنان و سهامداران در اولویت قرار خواهد گرفت یا این چرخه تلخ تکرار می‌شود؟
حادثه‌ای دیگر در سایه بی‌توجهی به الزامات ایمنی
پالایشگاه نفت بندرعباس هفته گذشته بار دیگر به صحنه تراژدی‌ای بدل شد که نتیجه مستقیم بی‌توجهی به اصول اولیه ایمنی و مدیریت ناکارآمد بود. حمید رستمی، تکنسین مجرب این پالایشگاه، در شرایطی جان خود را از دست داد که می‌شد با اجرای استانداردهای ایمنی از وقوع چنین حوادثی جلوگیری کرد. این اتفاق در حالی رخ داد که کمتر از یک سال پیش، دو متخصص دیگر این مجموعه در واحد بنزین‌سازی بر اثر حادثه‌ای مشابه جان باختند.
گفته می‌شود در سال‌های اخیر بی‌توجهی به وضعیت ایمنی کارکنان و زیرساخت‌های قدیمی، حادثه را به بخشی از واقعیت زندگی روزمره کارگران این پالایشگاه تبدیل کرده است.
در پالایشگاه نفت بندرعباس طی سال‌های اخیر چندین حادثه ناگوار رخ داده که منجر به فوت یا مصدومیت کارکنان شده است. برخی از این حوادث شامل موارد زیر است:
* حادثه آتش‌سوزی در شهریور ۱۴۰۲: در یکی از واحدهای عملیاتی پالایشگاه، آتش‌سوزی در زمان تعمیرات اضطراری رخ داد. این حادثه باعث شد دو نفر جان خود را از دست بدهند و چندین نفر دیگر دچار سوختگی شدید شوند. مسئولین تأخیر چند روزه در اعلام خبر این حادثه را با عدم هماهنگی در ارائه اطلاعات توجیه کردند.
* مرگ یک تکنسین در آبان ۱۴۰۳: در حادثه‌ای که به دلیل عدم رعایت الزامات ایمنی رخ داد، یکی از تکنسین‌های باسابقه پالایشگاه، حمید رستمی، جان خود را از دست داد. این اتفاق نگرانی‌هایی را درباره استانداردهای ایمنی این مجموعه برانگیخته است.
وقایع مشابه در سال‌های قبل: گزارش‌ها نشان می‌دهد که پالایشگاه بندرعباس پیش‌تر نیز شاهد حوادثی مرگبار بوده است، از جمله فوت دو متخصص در واحد بنزین‌سازی که مشکلات مدیریتی و ضعف در رعایت پروتکل‌های ایمنی را برجسته کرد.
سکوتی که فریادها را می‌بلعد
این حوادث، ضمن برانگیختن واکنش‌های اجتماعی، بحث‌هایی درباره شفافیت و پاسخگویی مدیریت این مجموعه را مطرح کرده است. بسیاری از منتقدان خواستار توجه بیشتر به ایمنی کارکنان و جلوگیری از چنین اتفاقاتی شده‌اند.
مسئولیت‌گریزی
یکی از وجوه نگران‌کننده در این‌گونه حوادث، خفقان خبری است که مدیریت شرکت بر آن سایه افکنده است. طبق روال همیشگی، هیچ اطلاعیه رسمی از سوی مدیریت پالایشگاه یا نهادهای مرتبط منتشر نشده است. سکوت خبری و عدم اطلاع‌رسانی، نه‌تنها به بحران بی‌اعتمادی دامن می‌زند، بلکه این شائبه را تقویت می‌کند که سلامت و جان کارکنان در اولویت مدیران نیست.
مدیریت بحران یا بحران در مدیریت؟
در حالی که خانواده حمید رستمی در سوگ از دست دادن عزیزشان به سر می‌برند، وضعیت ایمنی و معیشتی سایر کارکنان نیز در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. آیا حوادث مشابه در آینده تکرار خواهد شد؟ آیا وقت آن نرسیده که مسئولان ارشد این پالایشگاه، به‌جای فرار از مسئولیت، با شفافیت و اصلاحات واقعی، از بروز فجایع دیگر جلوگیری کنند؟
افق تاریک آینده کارگران
پاسخ به این سوالات مستلزم اقدام فوری و صریح از سوی نهادهای نظارتی و قضایی است. جامعه کارگری پالایشگاه نفت بندرعباس دیگر تاب تحمل تکرار این تراژدی‌ها را ندارد که البته پالایشگاه نفت آفتاب هم وضعیتی مشابه دارد.
فاجعه در آستانه تکرار
آنچه در پالایشگاه نفت بندرعباس رخ داد، نه یک حادثه غیرمترقبه، بلکه محصول یک ساختار معیوب مدیریتی و فرهنگی است. جان انسان‌ها نباید قربانی سیاست‌های ناکارآمد و بی‌تفاوتی نسبت به اصول ایمنی شود. وقت آن است که مدیران ارشد، از پاسخگویی فرار نکنند و گام‌های عملی برای ایجاد تغییرات بنیادین بردارند.
انتهای پیام
