این گزارش به بررسی چالش‌ها و ناکامی‌ها در حوزه‌های مختلف از جمله توسعه سیستم‌های آبیاری، بازاریابی محصولات کشاورزی، تعاملات سازمانی و مدیریت منابع می‌پردازد. آیا این انتقادات صرفاً ناعادلانه‌اند یا بازتابی از یک واقعیت تلخ در مدیریت کشاورزی استان؟
۱- عدم توسعه سیستم‌های آبیاری تحت فشار
با وجود بحران کم‌آبی در هرمزگان، توسعه سیستم‌های آبیاری تحت فشار در سه سال گذشته نزدیک به ۹۳ درصد کاهش داشته است. در حالی که استان‌های همجوار با وضعیت آبی بهتر، پیشرفت‌های چشمگیری در این حوزه داشته‌اند، مشخص نیست چرا رئیس سازمان جهاد کشاورزی نتوانسته این توسعه را در هرمزگان به اجرا درآورد. باید پاسخ داده شود که چه میزان از اراضی مستعد استان در دوره ایشان تحت پوشش این سیستم قرار گرفته است.
۲- عدم توسعه کشت میوه‌های گرمسیری
با وجود وعده‌های مطرح‌شده در آغاز دوره مدیریت، توسعه کشت میوه‌های گرمسیری به‌طور کامل متوقف شده و حتی یک هکتار نیز به این کشت‌ها افزوده نشده است. این مسئله جایگاه هرمزگان را به‌عنوان قطب تولید میوه‌های گرمسیری به خطر انداخته و پرسش‌های بسیاری را درباره بی‌عملی در این بخش ایجاد کرده است.
۳- چالش‌های بازاریابی محصولات و کمبود بازارهای جدید
علی‌رغم وعده‌ها برای بهبود بازاریابی و گسترش بازارهای بین‌المللی، کشاورزان همچنان با مشکلات عدیده‌ای در بازاریابی و صادرات مواجه‌اند. تاکنون بازارهای جدیدی برای محصولات استان ایجاد نشده و ثبات قیمت‌ها نیز تضمین نشده است. سوال اینجاست که رئیس سازمان چه اقدامی در این زمینه انجام داده و چرا مشکلات بازاریابی همچنان پابرجاست؟
۴- نارضایتی تشکل‌های بخش خصوصی و ضعف در تعاملات سازمانی
تعامل ضعیف رئیس سازمان با تشکل‌های خصوصی نظیر اتاق بازرگانی و انجمن نخلداران، یکی از انتقادات اساسی به عملکرد وی است. این عدم تعامل باعث تضعیف ارتباط میان بخش دولتی و خصوصی و کاهش حمایت‌های موثر از بخش کشاورزی شده است. بسیاری از تشکل‌ها اکنون به دنبال جایگزینی برای مدیریت فعلی هستند.
۵- عدم توسعه کشت شورورزی و بحران آب
هرمزگان با ظرفیت‌های خاص خود برای کشت شورورزی، هنوز شاهد هیچ پیشرفتی در این بخش نبوده است. از سوی دیگر، عملکرد ضعیف سازمان در مدیریت منابع آبی، به افزایش بحران آب و از دست رفتن بخش‌های وسیعی از باغات استان انجامیده است. در این سه سال، چه اقداماتی در زمینه کشت شورورزی و تعامل با نهادهای آبی انجام شده است؟
۶- پروژه‌های نیمه‌تمام و عدم بهره‌برداری از شهرک‌های کشاورزی
در بخش زیرساخت‌ها، بسیاری از پروژه‌ها همچنان نیمه‌تمام باقی مانده‌اند و شهرک‌های کشاورزی نیز که با صرف هزینه‌های کلان ایجاد شده‌اند، هنوز به بهره‌برداری نرسیده‌اند. این ناکامی‌ها، فشار مضاعفی بر دوش کشاورزان استان گذاشته و مشکلاتی را برای آنان به همراه داشته است.
۷- افول جایگاه هرمزگان در بین استان‌های کشاورزی و مشکل در تأمین نهاده‌ها
جایگاه استراتژیک هرمزگان در بخش کشاورزی طی این سه سال به شدت تنزل کرده است. کشاورزان در تأمین نهاده‌های مورد نیاز خود با مشکلات جدی مواجه‌اند و سازمان جهاد کشاورزی توانایی پاسخگویی مناسب به این نیازها را نداشته است. این پرسش مطرح می‌شود که چرا جایگاه هرمزگان در کشاورزی کشور تضعیف شده و به استان درجه سه تنزل یافته است؟
۸- مدیریت ضعیف و انحراف از اصول اخلاقی جهاد کشاورزی
جهاد کشاورزی همواره با اصول ناب جهادی شناخته شده است. اما شواهد نشان می‌دهد که رئیس سازمان در رعایت اخلاق حرفه‌ای و دوری از حواشی غیرسازمانی کوتاهی داشته است. لازم است مشخص شود که ایشان تا چه حد پایبندی به اصول اخلاقی و رعایت حدود و حریم‌ها را در مدیریت خود رعایت کرده‌اند.
مدیریت ناکارآمد یا چالش‌های خارج از کنترل؟
به‌طور کلی، عملکرد رئیس سازمان جهاد کشاورزی هرمزگان با انتقادات متعددی روبه‌رو بوده و عدم تحقق وعده‌ها، ضعف تعاملات با بخش خصوصی و ناتوانی در حل بحران‌هایی نظیر کم‌آبی و بازاریابی محصولات، باعث زیر سوال رفتن مدیریت او شده است. اکنون ضروری است که نشست‌های رسانه‌ای بدون حاشیه و با ارائه آمار و ارقام دقیق، به کشاورزان و مردم هرمزگان اجازه دهد تا ارزیابی دقیقی از عملکرد سه‌ساله رئیس سازمان داشته باشند.
انتهای پیام
-
-
-
-
