سکوت مقامات مسئول میراث فرهنگی و نهادهای حفاظت این اثر جهانی، بر شدت این تهدید افزوده است.
حریم تخت‌جمشید زیر سایه بی‌توجهی و تخریب
فعالیت معدن غیرقانونی سنگ‌شکن در کوه رحمت، که به شهرداری مرودشت نسبت داده می‌شود، به یکی از مخرب‌ترین تهدیدها علیه میراث فرهنگی ایران تبدیل شده است. این معدن حدود ۶۰ هکتار از حریم درجه دو تخت‌جمشید را بلعیده و با تخریب گسترده، آثار باستانی و تاریخی بی‌شماری را در معرض خطر قرار داده است. این اقدام نه تنها تخریب محیط طبیعی منطقه را در پی داشته، بلکه آثار فرهنگی و باستانی از دوره‌های مختلف تاریخی، از جمله آثار باقیمانده از هخامنشیان و حتی پیش از آن را نیز تهدید می‌کند.
تهدید آثار از پارینه‌سنگی تا دوران اسلامی
کوه رحمت نه فقط به عنوان بخشی از منظر فرهنگی تخت‌جمشید، بلکه به عنوان گنجینه‌ای از آثار باستانی و تاریخی دوره‌های گوناگون شناخته می‌شود. بر اساس گزارش‌های میدانی، در تنها ۱۵ کیلومتر از این کوه ۵۰ کیلومتری، بیش از چهار هزار گور تاریخی شناسایی شده است که هرکدام نمادهایی از فرهنگ و تمدن‌های پیشین ایران را در خود جای داده‌اند. این آثار ارزشمند، از دوران پارینه‌سنگی تا دوره‌های اسلامی را در برمی‌گیرند و نشان‌دهنده قدمت و اهمیت فرهنگی منطقه هستند. فعالیت معدن غیرقانونی در این منطقه به معنای تهدیدی مستقیم علیه بقای این آثار است.
سکوت نگران‌کننده مقامات مسئول
روند تخریب و پاکتراشی در کوه رحمت با سکوت و بی‌توجهی اداره میراث فرهنگی استان فارس و یگان حفاظت تخت‌جمشید همراه بوده است. این وضعیت، نگرانی‌های فراوانی را در میان کارشناسان، باستان‌شناسان و دلسوزان میراث فرهنگی کشور به‌همراه داشته است. با وجود ثبت جهانی این مجموعه و تعهدات قانونی برای حفاظت از آن، به‌نظر می‌رسد که هماهنگی و برخورد جدی در این خصوص وجود ندارد، و این سوال پیش می‌آید که چرا نهادی به بزرگی شهرداری مرودشت توانسته به این تخریب دست بزند.
لزوم اقدام فوری برای حفظ میراث فرهنگی
تخت‌جمشید، نه تنها به‌عنوان نمادی از تمدن کهن ایران، بلکه به عنوان بخشی از میراث جهانی، نیازمند اقدامات فوری و قاطع از سوی نهادهای مرتبط است. حفاظت از این اثر بی‌نظیر و جلوگیری از تخریب محیط پیرامونی آن، وظیفه‌ای ملی و جهانی است. نهادهای مرتبط، به‌ویژه وزارت میراث فرهنگی و گردشگری، باید هرچه سریع‌تر وارد عمل شوند و علاوه بر متوقف کردن فعالیت معدن غیرقانونی، به بازسازی و احیای بخش‌های آسیب‌دیده اقدام کنند.
این تخریب گسترده در کوه رحمت، تنها یک نمونه از چالش‌های متعددی است که میراث فرهنگی ایران با آن‌ها دست به گریبان است. افزایش سطح آگاهی عمومی، جلب توجه نهادهای بین‌المللی و اتخاذ اقدامات قانونی می‌تواند گامی موثر در جهت نجات و حفظ این میراث بی‌نظیر برای نسل‌های آینده باشد.
انتهای پیام
