مصوبه‌ای که در ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۱ به امضا استانداری و شهرداری، راه و شهرسازی، شورای شهر و میراث فرهنگی استان فارس و شیراز رسیده است.
اکنون این مصوبه با همان خط مشکی مشهور به خط امیری (مصیب امیری رییس وقت پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری) با اصلاحاتی باید راهی شورای عالی معماری و شهرسازی شود.
اما در جلسه دیروز در خصوص این اصلاحات صحبت شد. از جمله این که پیشنهادات آستان باید با حداقل مداخلات در بافت انجام شود. برای مسیرهای داخل بافت طرح مرمت شهری تعریف شود. و نیازهایی که آستان‌ها دارند در زمین‌های تخریب شده موجود و بایر طراحی و جانمایی شود.
در هنگامه تلاش دغدغه‌مندان حفظ بافت تاریخی شیراز، به یکباره یک خط مشکی از سوی پژوهشگاه میراث فرهنگی برای طرح ۵۷ هکتاری بر روی نقشه‌های بافت تاریخی مطرح شد که بعدها به خط امیری شهره شد.
بخشی از بافت تاریخی شیراز زیر آن خط مشکی می‌افتاد. (بالای بین‌الحرمین و پایین خط مشکی) گفته شده بود حد فاصل این خط مشکی تا مجموعه بین‌الحرمین طراحی شهری میدان پیاده راه مناسب با لحاظ کردن مداخلات کالبدی همچون مرمت، حفاظت، نوسازی و بازسازی تجدید بنا و تغییر عملکرد مد نظر قرار گیرد.
در واقع همه نگران بودند که مبادا منظور از طراحی شهری تخریب کل بافت این محدوده است و در واقع چند دانه ارزشمند یا ثبتی بافت نگهداری شود و باقی آن تخریب شود.
حال دیروز تاکید شد اگر قرار است طراحی شهری برای زیر این خط انجام شود باید با حداقل مداخلات و رعایت الزامات ثبتی بافت باشد و بخشی از نیاز آستان‌ها مانند دارالشفا‌ها، دارالضیافه‌ها، مراکز آموزشی و زائرسراها می‌تواند با استفاده از ظرفیت بناهای ارزشمند در بافت پیش‌بینی شود اما بدون تخریب. و نیازهای بزرگتر در جاهایی که صرفا پیش‌تر تخریب شده بنا شود و تخریب جدیدی انجام نشود.
البته گفته می‌شود در طرح مهندسان «بیان طرح محیط» با عنوان «طرح تفصیلی- اجرایی حرم شاهچراغ و بافت پیرامونی» که دیروز در کمیته ۳ مورد بررسی قرار گرفته پیشنهاد شده دست کم برای اجرای طرح ۱۴-۱۵ بنای مسکونی که ارزشمند نیستند در جلوی آستانه سیدعلاالدین(ع) تخریب شود.
حال بیشترین نگرانی این است که آیا مجریان طرح، در چارچوب طرح‌های مصوب و الزامات حفاظتی پیش می‌روند؟
از سویی نماینده وزارت میراث فرهنگی هم در این جلسه اعلام کرده است که کل بافت تاریخی شیراز اثر ثبت ملی است و دیگر این گونه نیست که فقط گفته شود چند بنای ثبتی و واجد ارزش در این محدوده حفاظت شود، کل بافت در این محدوده باید حفاظت شود و در گام‌های بعدی این بافت ارزشمند ثبت جهانی شود.
به نظر می‌رسد طرفداران طرح ۵۷ هکتاری اکنون نظرشان در مورد میدانگاهی بزرگ بین دو حرم سیدعلاالدین(ع) و شاهچراغ(ع) را بسیار تعدیل کرده‌اند اما همچنان دنبال یک مسیر اتصال مستقیم هستند که در جلسات دیروز هم به آنها یادآوری شده که در مصوبات شورای عالی معماری و شهرسازی آمده که این دوحرم هم راستا نیستند و نمی‌توان این دو را مستقیم به هم وصل کرد و با تخریبات زیادی همراه خواهد بود بنابراین طرح باید با حداقل مداخلات و حداکثر حفاظت انجام شود.
انتهای پیام
