سعید فتوحی: پس از آن‌ها اریک اشمیت باستان‌شناس مشهور هم در سال‌های ۱۳۱۳ و ۱۳۱۵ کاوش‌هایی در این محوطه انجام داد.
(بخشی از آثار به‌دست آمده از این محوطه؛ در موزه ملی، تعدادی در موسسه شرق‌شناسی شیکاگو و تعدادی در موزه لوور نگهداری می‌شود)
پیشینه زندگی در چشمهعلی به حدود هفت تا هشت هزار سال پیش برمی‌گردد، زمانی که نخستین افراد در کنار چشمه‌ای دائمی بر بلندای تپه‌ای گردهم آمدند.
در دوره باستان این چشمه و محوطه را “سورین یا سورن” می‌نامیدند.سایت باستانی ارزشمندی که چشمه، تپه تاریخی ۷هزار ساله، باروی ری و کتیبه قاجاری را در خود جای داده است. و کمی آن‌طرف‌تر دژ رشکان، برج طغرل، قبرستان تاریخی ابن‌بابویه، اُستودان‌ها، برج نقاره‌خانه و… خودنمایی می‌کنند.
باروی ری، با کاربرد دفاعی در دوره اشکانیان ساخته شد. هم‌اکنون در حدود ۳ کیلومتر از بقایای این دیوار که قسمتی از آن بر روی صخره چشمهعلی واقع شده باقی مانده است.
در کتیبه قاجاری چشمهعلی هم فتحعلی‌شاه در وسط تصویر بر روی تخت پادشاهی نشسته و ۱۶ پسر او به دورش ایستاده‌اند.
اما چشمه سورن دیگر خشکیده است. چشمه‌ای که به‌عنوان سومین اثر از میراث طبیعی استان تهران به ثبت رسیده است.
عکس‌های قدیمی چشمهعلی جز حسرت چیزی بر دل نمی‌گذارد. در آن عکس‌ها نه عبور مترو چشمه را خشکانده، نه ساخت و ساز اطراف، آن را خفه کرده و نه مسئولی به این محوطه تاریخی باارزش تجاوز کرده است. اطرافش سرسبز است و کودکان که بخشی از فرهنگ چشمه علی هستند در آنجا مشغول آب‌تنی هستند.
و به طور قطع‌به‌یقین مسئولان همیشه خواب میراث فرهنگی و شهرداری تهران از اهمیت این سایت کم‌نظیر باستانی بی‌اطلاع هستند!
انتهای پیام
