تشابهی به حق و مبرهن که اصلی‌ترین عامل مخالفت و ممانعت از ثبت این اثر تاریخی-طبیعی همچون قائله خمینی‌شهر، کسی نیست جز جواد واحدی معاون حقوقی وزارت میراث‌فرهنگی که با کمک و هدایت عوامل شهرستانی، قریب به ۸ ماه در فرآیند ثبت این عرصه کارشکنی کرده است.
باغ معروف به هشت هکتاری رامسر، در حالی توسط ارگان‌هایی خاص به‌مثابه غنیمت جنگی بین خودشان تقسیم شده و توافق کردند تهاتر کنند برای ساخت و ساز که قطعه‌ای از پازل منظر فرهنگی-طبیعی-تاریخی رامسر است و ظرفیت تبدیل به برند جهانی گردشگری کشور را در کنار برند کنوانسیون تالاب‌های رامسر دارد.
این باغ در مجاورت عرصه اثر ثبتی پژوهشکده مرکبات واقع شده و قطعه‌ای جدایی‌ناپذیر از عرصه حدود ۹۰ هکتاری منظر فرهنگی-طبیعی-تاریخی رامسر با بیش از ۱۰ اثر ثبتی نظیر باغ ۳۳هکتاری رامسر، مجموعه هتل‌ها و مهمانسراهای تاریخی و باغ-بلوار معلم است که از سال ۲۰۰۷ میلادی با کوشش دوستداران میراث و سازمان میراث فرهنگی وقت، در لیست موقت ثبت جهانی یونسکو قرار دارد. موضوعی که در آینده نزدیک به آن هم خواهیم پرداخت.
اهمیت ثبت این مجموعه از انجا صدچندان می‌شود که باغی علمی-پژوهشی در سال ۱۳۱۰ خورشیدی جهت انجام تحقیقات نوین و ارگانیک دامی-زراعی-باغی توسط اداره فلاحت آن زمان در عرصه‌ای جنگلی تاسیس شد و محدوده آن براساس متون تاریخی و یافته های باستانشناختی، با محوطه دوره اسلامی گرمه‌رود تطابق کامل داشته و این ادعا، تایید رسمی پژوهشکده باستانشناسی کشور را هم دارد.
ابنیه متعدد مربوط به دوران قاجار و پهلوی به همراه تنوع گیاهی یکتا و پوششی از جنگلهای هیرکانی، از دیگر شاخص‌های بلامنازع لزوم ثبت این عرصه در فهرست آثار ایران هستند.
شهروندان رامسری، متخصصان، فرهیختگان، گروههای مردم‌نهاد و آحاد ملت ایران، مدت مدیدی است که خواب آرام ندارند و با راه‌اندازی کارزار و جمع‌آوری طومار و با درخواستهای مکرر از نهادهای دولتی و نظارتی، در انتظار شجاعتی دیگر از سوی آقایان ضرغامی و دارابی برای تعجیل در ثبت این اثر هستند تا سدی باشد بر به یغما رفتن و تفکیک و قطعه‌قطعه شدن این ثروت ملی کشور.
انتهای پیام
