برای پیگیری ماجرا به چند کارشناس تماس گرفت که فحوای کلام همگی آنها این بود که اوضاع باستان‌شناسی و تپه‌های استان تهران بسیار وخیم است و تخریب روزمره تپه‌ها به امری عادی بدل شده است.
قسمت تاسف‌بار ماجرا اینجاست که پس از سالها، با جستجو در اینترنت کوچکترین اطلاعاتی درباره این قلعه وجود ندارد.
ضمن این که میراث باشی نمی‌تواند صحت و سقم کامل این خبر را تایید یا تکذیب کند به ذکر اطلاعات در مورد این تپه می‌پردازد:
قسمتی از قلعه حصارک پیشوای ورامین در داخل کوچه موزاییک‌سازی در داخل باغ‌ها و خانه‌های مردم قرار دارد.
حصارک یکی از روستاهای دهستان عسکریه از بخش پیشوا است که در یک کیلومتری جنوب شرق ورامین قرار دارد.
در‌گزارش باستان‌شناسان مربوط به بررسی و شناسایی آثار تاریخی ورامین در دهه هشتاد آمده است:«در غرب روستای حصارک و پشت دبستان ستارخان در کوچه موزاییک سازی دو اثر تپه مانند از قلعه‌ای باستانی باقی مانده است.
یکی از این تپه‌ها داخل خانه مسکونی و دیگری که نسبتا وسیع‌تر است قسمتی را کوچه را اشغال کرده است.
نظر به این که این دو تپه باقی مانده یک مجموعه است می‌توان نتیجه گرفت که قلعه بسیار وسیع و عظیم بوده ولی به مرور تسطیح شده و در خانه‌های مسکونی و باغهای روستایی ادغام شده است.
اطراف تپه سفالها مشهود است.پی قطور و دیواره‌های خشتی و چینه‌ای هویدا شده بر اثر خاکبرداری از تپه حکایت از معماری با عظمتی دارد.
خشتها و شیوه دیوار چینی قلعه حصارک قابل مقایسه با قلعه‌های ایرج و باجک است و می‌توان آنها را هم دوره و مربوط به اواخر دوره تاریخی و اوایل اسلام دانست.»
به نظر می‌رسد با آمدن ضرغامی بر مسند وزارت، خیال مدیر کل میراث فرهنگی استان تهران که خود از مدیران اتوبوسی کیشِ مونسان بود کاملا راحت است که در این پست باقی است و سبک و سیاق جدیدی در محافظت از آثار تاریخی بنا نهاده به طوری که به گفته کارشناسان تپه‌های تاریخی قابل توجهی در این استان یا تخریب شده‌اند یا در شرف تخریب قرار دارند و کمترین اطلاع‌رسانی و اقدامی در این زمینه صورت نگرفته است.
انتهای پیام
