سوداگران یادمان های تاریخی و فرهنگی و قاچاقچیان به بندِ اَمیر شهرستان زرقان یورش برده و زیر گوشۀ جنوبی پل آن را خالی کرده و تونلی را پدید آورده اند که اَفزون بر آسیب های برگشت ناپذیر برجای مانده، تهدیدی جدی برای پل بندِ اَمیر به شمار می آید.
یکی از شاهکارهای مهندسی و مِهرازی (معماری) ایرانی، ساخت بند و پل ها است. بندهای باستانی برای کنترل جریان تند آب بر روی رودخانه ها و بالا آوردن سطح آب برای استفادۀ روستاهایی که در مسیر رودخانه جای گرفته اَند، برپا شده است. با این همه، وضعیت بیشتر بندهای باستانی و تاریخی ایران خوب نیست و به حال خود رها و گَرد غبار فراموشی بر آن ها پاشیده شده است. یکی از بندهای باستانی مهم کشور که شاهکار مهندسی و مِهرازی ایرانیان را به نمایش گذاشته و همچنان استوار و کمابیش سالم است، بندِ اَمیر در شهرستان زرقان پارس(فارس) است که به دست فراموشی سپرده شده و روزگار سخت و دشواری را سپری می کند.
اما سوداگران یادمان های تاریخی – فرهنگی و قاچاقچیان فرومایه و نابخرد میراث فرهنگی به بهانه های پوچ و خیال اَنگیز یافتن گنجی که هیچ وجود خارجی ندارد به پلِ بندِ اَمیر در شهرستان زرقان یورش برده و زیر بخش جنوبی پل را بیش از دو سه متر کَنده و تونلی را پدید آورده و آسیب های برگشت ناپذیری را برجای گذاشته اند. همچنین دست درازی قاچاقچیان و کَند و کاوهای غیرمجاز آن ها، خطر و تهدید جدی برای پل به شمار می آید. زیرا با برپایی تونل زیر پل، تاق و سقف چوبی آن، سست و بی دوام شده و با روی دادن هر رخدادی همانند سیلاب و بارش شدید باران در فصل زمستان، اِمکان فرو ریختن آن بسیار زیاد است.
با این همه، نگارنده برپایۀ مسولیت اجتماعی خویش، مسولان یگان حفاظت میراث فرهنگی استان را از این رخداد ناگوار آگاه کرده است.
انتهای پیام
