زینب نورالدینی: کمبود و نبود مدرسه نه تنها در شرق و غرب استان، بلکه از زبان مادرانی در قلب شهر بندرعباس می شنویم، که عاجزانه می‌گویند به شدت دچار کمبود مدرسه دولتی هستیم.
همین تعداد مدارس موجود تراکم دانش آموزان در برخی کلاس‌ها را به بیش از ۴۵ نفر رسانده است!
آموزش در هر نقطه از شهر یا روستاهای هرمزگان دچار مشکلات متفاوتی است.
شرق و غرب استان و دردهای همه ساله‌اش در خصوص وضعیت تغذیه، خوابگاه‌ها و فقدان مدارس پایه‌های بالاتر در روستاها را که رها کنیم، کمی نزدیک‌تر سراغ مدرسه زینبیه بندرعباس می‌رویم.
خانواده‌ها طی تماس مکرر خواستار تهیه گزارشی از مشکلات این آموزشگاه هستند.
جمعی از اولیاء از عدم حضور معلم با گذشت دو هفته از آغاز سال تحصیلی می‌گویند. یکی می‌گوید: دخترم کلاس سوم ابتدایی است، هفته اول دانش آموزان تنها زحمت رفتن به خود داده و هیچ آموزگاری برای تدریس در مدرسه حضور نداشته و اکنون هم معلم ثابتی ندارند.
گاهی مربی ورزش و گاه مدیر مدرسه آنها را سرگرم می کند.
چند متر آن سو تر سراغ مدرسه دیگری می رویم، درد مشترکشان کمبود معلم و تجهیزات سرمایشی است.
یکی از خانواده‌ها می‌گوید: در رسانه ملی شنیده‌ام که یکی از مقامات ارشد اعلام کرده شیر رایگان به همه دانش آموزان خواهند داد، ولی با گذشت دو هفته هنوز کودکان ما در مدرسه شیر دریافت نکرده‌اند.
در فصل بازگشایی مدارس هرمزگان به جزء کمبود نیروی آموزشی، در زمینه بازماندگان از تحصیل به دلیل فقدان مدارس پایه‌های بالاتر در روستاها نیز دچار چالش است، از آن جایی که شرق هرمزگان خصوصاً شهرستانهای جاسک و بشکرد بیشتر با این معضل دست و پنجه نرم می‌کنند، در همین پیوند با جمعی از اولیاء و دانش آموزان روستاهای زِبر، حصار در شهرستان جاسک و روستاهای زرآباد و سیت و مرنگ در شهرستان بشکرد به گفت وگو پرداختیم.
مادرانی که نگران آینده شغلی دلبندشان هستند، می‌گویند: فرزند مان کلاس ششم را به پایان رسانده با نبود سرویس ایاب و ذهاب و قرار گرفتن مدرسه شبانه روزی در فاصله چند ده کیلومتری تا روستا قادر نیستیم دانش آموزان را راهی مدرسه کنیم و مجبورند ترک تحصیل کنند.
به گفته جمعی از دانش آموزان روستای مرنگ و زرآباد غالب دختران روستا تنها تا ششم ابتدایی تحصیل کرده و در ماراتونی نابرابر از تحصیل باز مانده‌اند.
لیلا که دختری خجالتی است و امسال با پایان رساندن کلاس ششم فکر می‌کند با نبود امکانات حمایتی، به پایان راه تحصیلش در روستا رسیده ، با چشمانی اشک‌بار به من نزدیک می‌شود و می‌گوید من می‌خواهم درس بخوانم و پزشک شوم، ولی مدرسه شبانه‌روزی ۲۰ کیلومتر از ما فاصله دارد و ما…
در روستاهای منطقه جگین بالا و توابع که برای ادامه تحصیل دچار مشکل شده‌اند… نریگی، گزرک، دزی دف، نودینی، علی مرجا، زبر، واجه قبر، کیایی، حصار، تیتکن، سرتیتکن، بارشکان، زوادو، سران، و … می‌باشد.
پای درد و دل تنی چند از فرهنگیانی که موی در آسیاب آموزش و پرورش سفید کردهاند، می‌نشینیم و علت چرایی بوجود آمدن کمبود معلم و دیگر مسائل را از زبان آنها جویا می‌شویم.
یکی گفت: وزیر فراخوان و بخشنامه کرده که معلمان بازنشسته برای حق التدریس یا اضافه تدریس بیایند و همکاری کنند که بازنشستگان هم که خود از این بدنه‌اند و می‌دانند که اینها بودجه ندارن و پول بده نیستند و اگر بدهند هم چهار،پنج ماه یکبار؛ از همین رو استقبال و همکاری نکردن، مثلاً خودمان دبیران کل کشور که موظفی‌مان ۲۴ساعت در هفته و برخی هم ۲۰ساعت درهفته است.
اضافه تدریس را به دلیل پرداخت نکردن به موقع، آموزش اضافه را تحریم کرده‌ایم و مشکل ساعت‌ها تدریس در متوسطه اول و دوم بجا مانده است.
اضافه تدریس فروردین و خردادماه ما دبیران که مربوط به سال تحصیلی گذشته است، هنوز به ما پرداخت نکرده‌اند و اضافه تدریس ماه اردیبهشت دبیران در ماه گذشته شهریور پرداخت کردهاند و به همین دلیل اکثر دبیران تهران و خصوصاً شهرستانهای بزرگ اضافه از گرفتن تدریس خودداری کردهاند، از همین رو متوسطه اول و دوم هم مثل ابتدایی با خلاء شدید ساعت تدریس و کمبود معلم مواجه شده است که این مشکلات و معضلات را به بار آورده است.
انتهای پیام
