یکی از یادمانهای تاریخی و فرهنگی کشور که از دید تاریخ اجتماعی، پژوهشهای باستانشناختی، مِهرازی (:معماری) و هنر نزد کارشناسان و پژوهشگران از ارزش ویژهای برخوردار است، مجموعهی باستانی نامدار به نقش رستم در شهر مَرودَشت پارس (فارس) است که یادگارهایی از دورهی ایلامی (عیلامی)، هخامنشی، ساسانی و سنگنبشتهای از روزگار قاجاریه را در درون خود؛ جای داده است. در این میان، بیگمان یگانهترین و بیمانندترین یادمان تاریخی و باستانی در نقش رستم را باید آرامگاه داریوش بزرگ دانست. آرامگاهی با شکوه از شهریاری توانمند و دادگر که ایران را در روزگار هخامنشی یکپارچه کرد و مرزهای سیاسی و جغرافیایی کشور را گسترش داد و نظم ویژهای در سرتاسر شاهنشاهی بزرگ پارسیان برپا کرد. اما با این همه، تَرک و شکافی در بالای آرامگاه داریوش بزرگ و از سمت چپ کوه از گذشتههای دور پدیدار شده است که زمان بارندگی، آبها را به درون این بخش از آرامگاه روان میسازد و به آرامی و با گذشت زمان آسیبهای برگشتناپذیری را بر روی یادگار هخامنشیان برجای خواهد گذاشت. همچنین در بررسیهای میدانی که به تازگی انجام گرفته است، تَرک و شکاف پیشین، ژرفتر شده و تهدیدی برای یادگار باشکوه پارسیان بهشمار میآید. باید دانست یکی از اَرزندهترین نکتههایی که در آرامگاه داریوش بزرگ وجود دارد، سنگنبشتهها و فرمان بزرگ شهریار هخامنشی بر روی آن است که این یادمان تاریخی را بیهمتا، یگانه، برجسته و ویژه در تاریخ ایران کرده است…
انتهای پیام