نابودی کامل هتل تاریخی تهران در انزلی چرا میراث‌فرهنگی این بنا را ثبت ملی نکرد

مریم ساحلی: این بار نوبت رسید به هتل تهران که سالیان بسیار در ضلع غربی میدان  اصلی انزلی، مهربان و پرشکوه ایستاده بود.
مهمانپذیری که خشت خشتش  داستان‌های بسیار از  مسافران و شهر و اهالی‌اش در خود نهان داشت، اما کسی نمی‌داند چرا این  بنای ارزشمند،  هیچ‌گاه به ثبت ملی نرسید و چگونه بخش داخلی  آن، حوالی ۶ سال پیش  تخریب شد.

آن روزها  در این باره گفته شد که جداره‌ی خارجی بنای اصلی  حفظ می‌شود تا به ساختمان نوساز اتصال یابد.  ولی این گونه نشد  و صبح دوازدهم خردادماه امسال، جداره‌ی قدیمی این هتل هم تخریب شد.

«آرمین صافدل» کنشگر میراث فرهنگی در این باره به مرور گفت:  میدان تاریخی انزلی مجموعه‌ای است که بعنوان اثری واحد به  ثبت ملی رسیده و دارای ضوابط و حرائمی است. ناگفته نماند که  بناهایی نظیر ساختمان  داوود زاده(هتل گل سنگ)، عمارت قندچیان، ساختمان  دادگستری و مجموعه‌ی کلیسا هم در پیرامون میدان انزلی به ثبت ملی رسیده اند اما  متاسفانه هتل تهران که یکی از مهم‌ترین بناهای پیرامون میدان  و چه بسا اولین ساختمان شکل گرفته‌ی دور میدان است، هرگز به ثبت ملی نرسید. این  در حالی است که  بناهایی که حدود دو تا سه  دهه بعد از آن ساخته شده‌اند و چه بسا به اندازه‌ی هتل تهران واجد ارزش نبوده‌اند، ثبت ملی شده‌اند.

وی افزود: گذشته از اهمال چندین ساله در ثبت  این اثر که می‌توانست از تخریبش ممانعت بعمل آورد، مالک بنا حدود ۶ سال پیش  بدون استعلام و اخذ مجوزهای لازم از میراث فرهنگی ساختمان را از داخل تخریب کرد و اداره‌ی میراث فرهنگی وقتی وارد عمل شد، از مالک  تعهد گرفت که جداره‌ی ساختمان  حفظ شود  و پوسته‌ی ساختمان با روش‌های مهندسی که در دنیا  و ایران کاربرد دارد به  بنای نوساز اتصال یابد. در ادامه‌ی کار مالک هم بنری نصب و به مردم شهر اعلام کرد که قرار است  چنین کاری را انجام دهد.  هرچند پس از گذشت   ۶ سال  برای ساختمان اتفاق خاصی نیفتاد و سرانجام جدار باقی‌مانده هم تخریب شد.

صافدل همچنین اظهار کرد: واقعیت این است که با پیگیری‌هایی که از کارشناسان میراث فرهنگی  انجام شد، دریافتیم که هیچ مجوزی برای تخریب این جداره  صادر نشده  و گویا نامه‌ای هم از سوی اداره‌ی میراث فرهنگی انزلی به  اداره کل  میراث فرهنگی استان در این باره ارسال شده، اما عملا  شاهد ممانعتی برای این تخریب نبودیم . نکته‌ی دیگر این است که اگر این جداره  ناایمن بوده و قابل حفظ نبوده، چرا حدود ۶ سال پیش  برای حفظ و اتصال آن به ساختمان جدید تعهد گرفته شد و این  تخریب همان زمان انجام نشد؟

منبع: مرور گیلان

انتهای پیام

خروج از نسخه موبایل