مریم اطیابی: سوم فروردین ۱۴۰۲ بود که خبر آمد بر اثر ریزش بخشی از قلعه تاریخی روستای خاوه شهرستان ورامین و سه نفر از اتباع افغانستانی جان خود را از دست دادند.
در کنار پایه‌های این تپه- قلعه که حدود ۱۲ متر ارتفاع و پهنایی بیش از نیم هکتار دارد.حسینیه هفت- هشت ساله‌ای سینه به سینه این بنا ساخته شده، این که چگونه اجازه ساخت یک سازه در اطراف همین تپه- قلعه صادر شده و چگونه صادر کنندگان مجوز ساخت متوجه خطرات احتمالی نشدند، خود جای تعجب دارد.
اما عجیب‌تر از آن رفتار غیر حرفه‌ای و غیر مسئولانه اداره کل میراث فرهنگی استان تهران است که در استعلامی‌هایی که برای ایمن‌سازی این تپه- قلعه دستگاه قضایی جوادآباد ورامین و بخشداری ورامین از اداره میراث ورامین گرفته‌اند و آنها هم نامه را به اداره کل ارجاع زده‌اند، این اداره کل به راحتی اعلام کرده که این اثر ثبت ملی نیست و مالکیت آن هم با میراث فرهنگی نیست!
اکنون تصاویر ارسالی از سوی اهالی روستا نشان می‌‌دهد کامیون‌ها و لودرها به راحتی بر روی این تپه جولان می‌دهند و آن را می‌بلعند.
منابع محلی خبر می‌دهند که قرار است از چهار طرف این تپه- قلعه تراشیده و شبیه کله قند شود!!!
دکتر جعفر مهرکیان از پیشکسوتان باستان‌شناسی پیش‌تر از اهمیت این تپه به میراث‌باشی گفته بود و این که این قلعه- تپه با توجه به موقعیت جغرافیایی روستای خاوه که احتمالا مسیر کاروان‌ها بوده از اهمیت زیادی برخوردار است و نیاز به کاوش‌های دقیق باستان‌شناسی دارد.
دکتر ناصر پازوکی از مدیران اسبق میراث فرهنگی استان تهران هم در تماس تلفنی میراث‌باشی با او ضمن حیرت و ابراز تاسف می‌گوید که در زمان او تمام اثار تاریخی استان پیمایش شده و حتی اگر این اداره کل فرصت ثبت ملی نداشته وظیفه دفاع از اثار را برعهده دارد.
از سویی گروهی متشکل از ابوالقاسم حاتمی، اسکندر مختاری و خلعتبری در سال هشتاد که برای بررسی و شناسایی محوطه‌های حوزه فرمانداری ورامین رفته‌اند کتابی ۵ جلدی منتشر کرده‌اند که در آن بوضوح از این تپه- قلعه به عنوان اثر ارزشمند یاد شده است.
حال معاونت میراث فرهنگی کل کشور،دفتر بناها، محوطه‌ها و بافت‌ها، دفتر ثبت بناهای تاریخی جویا شود که پرهام جانفشان عراقی مدیر کل میراث استان تهران که از اردیبهشت سال ۹۸ مدیر کل میراث فرهنگی استان تهران شده چند بار به ورامین سر زده؟ چند بار از روستای گردشگری خاوه بازدید کرده؟چند اثر از این روستا را می‌شناسد؟ پس از ریزش قلعه او و معاونانش چند بار به این روستا رفته و از این اثر دیدن کرده‌اند و در طول این چهار سال و پیش‌تر چطور به ذهن هیچ‌کس نرسیده که این اثر ثبت ملی شود؟
اصلا ثبت ملی نشده باشد این اثر واجد ارزش بوده یا نبوده ؟چطور به راحتی از خود سلب مسئولیت کرده‌اند؟ آیا امکان نداشت برای حفظ این اثر آن را ثبت اضطراری کنند؟
گفته می‌شود که در طول سالیان از چهار طرف این قلعه- تپه مورد تعرض قرار گرفته و در اطراف آن کوچه و ساختمان ساخته شده است.
و یحتمل یکی از دلایل تبدیل استان تهران در سال ۱۴۰۲ به قطب گردشگری ایران تخریب بناها و محوطه‌ها و مرمت‌های غیر اصولی است!؟
انتهای پیام
-
-
-
-
