هزار و یک درد نگفته یگان

«اقای ضرغامی ….این فاجعه است که مامور یگان میراث باشید اما دفترچه تامین اجتماعی داشته باشید. فاجعه است که حفظ از آثار و ابنیه تاریخی و هویت ایرانی را عهده‌دار باشید اما با ماشین شخصی و با وسایل عمومی به سرکشی از این آثار بروید.

فاجعه است که پاسدار تمدن باشید پاسدار اشیای تاریخی و فرهنگی باشید اما کمترین حقوق سازمانی به شما تعلق بگیرد.

فاجعه است که در حین ماموریت و درگیری با قاچاقچیان اشیا عتیقه و تاریخی آسیب ببینید و تیر بخورید اما جانباز به حساب نیایید و یا در ماموریت‌های سری جانتان را از دست بدهید اما لقب شهید نگیرید. لطفاً و خواهشاً به داد یگان حفاظت میراث برسید.

دومین قاچاق بعد از مواد مخدر در کشور قاچاق اشیای تاریخی و عتیقه است اما دستمان بسته است.قاضی مخصوص و شعبه مخصوص رسیدگی به جرایم میراث فرهنگی نداریم. خیلی از نیروها ضابط قضایی نشده‌اند.

با این حجم از کار اعم از سرکشی به آثار در نواحی صعب‌العبور و کوهستانی و بیابانی و کویری حتی یک ماشین اداری در اختیار نداریم و با این حجم از قاچاق اموال تاریخی هیچ حمایتی نمی‌شویم»

این پیام یکی از صدها مامور یگان حفاظت میراث فرهنگی و گردشگری است. مأموران یگان در وزارتخانه حکم محیط‌بانان را دارند در محیط زیست .

در ماده ۱۷۹ برنامه سوم توسعه آمده است:نهادها، سازمانها و وزارتخانه‌ها می‌توانند پس از کسب موافقت و مجوز
ستاد کل نیروهای مسلح نسبت به تشکیل یگانهای حفاظت‌اقدام کنند. این یگانها از نظر به‌کارگیری سلاح و مهمات تابع ضوابط نیروهای مسلح هستند و با رعایت ضوابط نیروی انتظامی تحت نظر دستگاه‌ذی‌ربط اداره خواهند شد.
 
آقای ضرغامی یگان حفاظت با مشکلات عدیده‌ای روبه روست. یکی از این مشکلات ضابط قضایی شدن ماموران یگان حفاظت میراث فرهنگی است معضلی که ماموران محیط‌بانی در محیط زیست هم با آن مواجه هستند و باید قوه قضاییه و نیروی انتظامی در این خصوص تصمیم بگیرند.

با توجه به غیر قابل پیش‌بینی بودن تجهیزات حفاران غیر مجاز نیروهای یگان حفاظت نیازمند سلاح گرم هستند اما همچنان اجازه حمل اسلحه ندارند و در ماموریت‌ها باید با نیروی انتظامی هماهنگ باشند و همیشه جان آنها در خطر است.

این در حالی است که باید وضعیت به سمتی برود که نیروها از قراردادی تبدیل به رسمی شوند تا قابلیت حمل سلاح وجود داشته باشد.

از سال ۸۴ که تشکیلات یگان شکل گرفته دارای نیروی یگان و سرباز بوده اما اکنون نیروی انسانی بنا به دلایلی کاهش یافته است.( که علت آن را از یگان پیگیر شوید.)

از سویی به دلیل تغییر روسای سازمان میراث فرهنگی در طول این سالها، و سپردن مسئولیت کلان یگان حفاظت به کسانی که اغلب در دو یا سه سال پایانی خدمت خود هستند یگان رسما با گذشت بیش از ۱۶ سال ساختار تشکیلاتی مصوب ندارد و به تبع آن سازمان نفرات و سازمان تجهیزات هم ندارد.‌

سازمان‌ پیشین و وزارتخانه کنونی هر چند پیگیر شکل‌گیری ساختار مصوب شده اما دولت‌ها به دلیل کمبود بودجه این امر را تاکنون محقق نکرده‌اند.

از سویی ستاد نیروهای مسلح هم پس از گذشت ده سال و عدم شکل‌گیری و تصویب ساختار یگان در خصوص منابع انسانی برخی اقدامات را انجام نمی‌دهد و باید هر چه سریع‌تر تکلیف ساختار یگان مشخص شود.

به این موارد کمبود شدید تجهیزات اعم از سیستم حمل و نقل مثل خودرو و موتور و عدم تقبل هزینه سوخت و نبود بودجه مستقل را هم باید افزود.

با توجه به حجم روز افزون حفاری‌های غیر مجاز و افزایش قاچاقچیان لازم است هر چه سریع‌تر برای نیروهای یگان حفاظت امکانات لازم فراهم شود و رایزنی‌های لازم با قوه قضاییه، نیروی انتظامی، ستاد نیروهای مسلح و مجلس انجام شود . همچنین قوانینی در حمایت و پشتیبانی و تامین امنیت و بودجه این سربازان و حافظان میراث و‌ گردشگری تصویب و اجرا شود .

انتهای پیام